تاثیر مراقبت کانگورویی نوزاد توسط پدر بر تغییرات کورتیزول در نوزاد نارس و پدر: مطالعه کارآزمایی بالینی شاهدار تصادفی
Abstract
چکیده: مقدمه: تولد نوزاد نارس در والدین حالت بیم و امید ایجاد می کند از یک سو خرسند از بدنیا آمدن فرزند نو رسیده و از بعد دیگر خود را در مورد وضع پیش آمده گناهکار می دانند. بستری شدن، نوزاد را در مواجهه با عوامل تنش زایی همچون سر وصدا، مداخلات پرستاری و نور محیط قرار می دهد و یک عامل موثرتر جدایی نوزاد از والدینش می باشد. بستری شدن نوزادان در بخش مراقبتهای ویژه پدر را در معرض استرس و تنش های روانی متعدد قرار می دهد و جدایی از نوزاد آن را تشدید میکند. پوست به عنوان یک سطح مشترک برای تعامل بوده و نوزاد از این طریق با پیرامون خود ارتباط بر قرار می کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مراقبت کانگورویی نوزاد توسط پدر بر تغییرات کورتیزول در نوزاد نارس و پدر صورت گرفت.روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بر روی 45 نوزاد نارس بستری به همراه پدران، در بخش نوزادان بیمارستان الزهرا تبریز انجام شد. در گروه کنترل و مداخله نمونه بزاق از نوزاد و نمونه خون از پدر قبل از آغاز مطالعه اخذ شد. گروه کنترل، مراقبت استاندارد بخش و گروه مداخله، 45 دقیقه مراقبت پوست به پوست را دریافت کردند. از نوزادان گروه مداخله دو نمونه بعدی بزاق یکی دقیقه 45 مراقبت و دیگری 15 دقیقه بعد از پایان مراقبت پوست یه پوست و از گروه کنترل نیز مقارن با آن دو نمونه بزاق تهیه شد و در پدران بعد از مداخله و در گروه کنترل همزمان با آن نمونه خون اخذ شد. مقایسه تغییرات کورتیزول آنها صورت گرفت. یافته‌ها:مقایسه تغییرات سطح کورتیزول بزاق نوزاد و تغییرات کورتیزول سرم پدر در دو گروه تفاوت معناداری نشان نداد.. تغییرات دمایی نوزاد در طول مراقبت کانگورویی از نظر آماری معنادار بود. در مورد یافته های فیزیولوژیک دیگر مانند درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، تنفس و ضربان قلب نتایج پژوهش نشان دهنده این بود که با وجود حفظ نوسانات در محدوده نرمال تغییرات از نظر آماری معنادار نبود.بحث و نتیجه گیری: سطح کورتیزول بعد از مراقبت پوست به پوست کاهش معناداری را نشان نداد. تغییرات فیزیولوژیک نوزاد در محدوده نرمال باقی ماند.