هوش هیجانی و ارتباط آن با تنش دانشجویان پرستاری در محیط بالینی مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1394

Abstract

چکیده: عنوان: هوش هيجاني و ارتباط آن با تنش دانشجويان پرستاري در محيط بالینی مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1394 مقدمه: هوش هیجانی مجموعه ای از توانایی هایی است که قابلیت کلی فرد را در پاسخ به نیازهای محیطی و تنش تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه مطالعات اندکی در خصوص هوش هیجانی و رابطه ان با تنش صورت گرفته لذا این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی و ارتباط آن با استرس دانشجویان پرستاری در محیط بالین صورت گرفته است. روش مطالعه: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی بود که بر روی 350 نفر دانشجویان پرستاری که در زمان مطالعه در دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشغول به تحصیل بودند انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از چک لیست مشخصات فردی و اجتماعی، پرسشنامه هوش هیجانی دانشجویان پرستاری در بالین و پرسشنامه تنش دانشجویان پرستاری در بالین استفاده گردید. داده ها پس از جمع آوری با ابتدا وارد نرم افزار آماری SPSS ویرایش 17 شدند و سپس، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در آمار توصیفی از شاخص‎های توصيفی (فراوانی –درصد ومیانگین ± انحراف معیار) برای تعيين ميانگين نمره‏ هاو بررسی داده‎‏ها استفاده شد و برای مقايسه ارتباط هوش هیجانی و تنش ضریب همبستگی اسپیرمن مورد استفاده قرار گرفت. در تمامی آزمون های آماری سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان در محدوده83/2±47/22 بود. میانگین و انحراف معیار هوش هیجانی 45/9±73/105 و میانگین و انحراف معیار تنش دانشجویان 08/13±70/47 بود. بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری وجود داشت (05/0>P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دانشجویان از سطح بالایی از هوش هیجانی برخوردار بودند و از نظر تنش نیز حد متوسطی را تجربه می کردند. همچنین بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری وجود داشت و نشان دهنده این بود که با افزایش هوش هیجانی در دانشجویان تنش در محیط بالین آنها کمتر می گردد.