رابطه فعالیت فیزیکی با عملکرد و رضایت جنسی زنان در سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر کرمانشاه در سال 94-1393

Abstract

چکیده: مقدمه: فعالیت فیزیکی منظم به عنوان یک رفتار مهم ارتقا دهنده سلامتی منجر به ارتقای سلامت روان، کاهش علائم افسردگی و نگرانی، رضایت مندی از زندگی و ارتقای کیفیت زندگی می شود. طرفداران ورزش ادعا می کنند که فعالیت بدنی حتی ممکن است موجب افزایش عملکرد جنسی و لذت جنسی شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین رابطه فعالیت فیزیکی با عملکرد و رضایت جنسی زنان در سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر کرمانشاه در سال 94-1393 می باشد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 500 نفر از زنان 15 تا 49 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه-ایران 94-1393 انجام شد. نمونه گیری به روش خوشه ای دو مرحله ای انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات پایه و دموگرافیک، پرسشنامه بین المللی فعالیت فیزیکی (IPAQ)، پرسشنامه استاندارد عملکرد جنسی (FSFI)، پرسشنامه استاندارد رضایت جنسی (SSI) و پرسشنامه شدت دیسمنوره زنان بود. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS نسخه13و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی شامل آزمون های پیرسون، تی تست، آنالیز واریانس یك طرفه و رگرسیون خطی چند متغیره، انجام شد. سطح معنی داری 05/0P در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین نمره کلی فعالیت فیزیکی 4/2872±3/2349 بود. میانگین نمره کلی عملکرد جنسی در زنان 7/6±5/23 از محدوده 36-2 بود. اکثریت زنان (2/77%) اختلال عملکرد جنسی داشتند. بین فعالیت فیزیکی با عملکرد جنسی و زیردامنه های آن، ارتباط معنادار آماری وجود نداشت(05/0<P). میانگین نمره کلی رضایت جنسی 3/14 ± 9/95 بود. بین فعالیت فیزیکی و رضایت جنسی ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت (05/0<P).نتیجه گیری: بین فعالیت فیزیکی با عملکرد و رضایت جنسی زنان در سنین باروری ارتباط معناداری وجود نداشت. تحقیقات بیشتری جهت تعیین ارتباط فعالیت فیزیکی با عملکرد و رضایت جنسی لازم است. اختلال عملکرد جنسی در زنان پدیده ای شایع و قابل توجه است. شناسایی عوامل مرتبط باعملكرد و رضایت جنسی میتواند دربرنامه ریزیهای بهداشتی مورد استفاده قرارگیرد و به استحكام بیشترخانواده ها كمك كند.