تاثیر صدای ساختار یافته بر پاسخهای فیزیولوژیک نوزادان نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان تبریز، 1392: کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی
چکیده
چکیده: مقدمه: نمونه مورد مطالعه در اين پژوهش، شامل66 نوزادان نارس با سن 34-29 هفته حاملگی بستری در سطح سه بخش مراقبتهای ویژه نوزادان مراکز آموزشی درمانی طالقانی هستند که معیارهای لا زم برای ورود به پژوهش را داشتند. پس از تکمیل فرم های رضایت توسط مادران، نوزادان با تخصیص تصادفی به گروههای آزمایش و کنترل تقسیم شدند. نوزادان گروه آزمایش به سه گروه ,25,21,20 نفره تقسیم شدند. يافته ها:یافته های آماری در مطالعه حاضر بهبود اکسیژناسیون و کاهش ضربان قلب در مداخله صدای ساختارمند را نشان می دهد(P=0/01). با توجه به یافته ها، مداخله صدای ساختاریافته مداخله ای ایمن می باشد و بکار گیری آن تاثیرات مثبتی برمولفه های فیزیولوژیک ضربان قلب، میزان اشباع اکسیژن نوزادان نارس دارد. بکارگیری این مداخله بعد از استاندارد سازی محیط علاوه بر کاهش استرس موجبات رشد ساختار شنوایی، گفتاری و تکاملی نوزاد نارس می شود. نتیجه گیری:اجرای برنامه تکاملی صدای ساختارمند می تواند تحریکات سودمند شنوایی را به عنوان یک مداخله استاندارد با ضوابط تعریف شده در این مداخله در زمانی که رشد سیستم عصبی بیشترین شتاب و تحریک پذیری را دارد به نوزاد نارس برساند مضاف بر اینکه اورا از صدمات جدی صدای مزاحم محیط بخش مراقبت های ویژه حفظ کند.