ارتباط انگیزه ی یادگیری و خودکار آمدی در شایستگی پرستاری در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی در سال- 1392

Abstract

چکیده: مقدمه: دو متغیر مهم برای یادگیری حرفه ای که منجر به موفقیت تحصیلی می شود، خودکارآمدی و انگیزه هستند. یکی از اهداف آموزش پرستاری، ایجاد انگیزه جهت دستیابی پرستاران به مهارت های لازم برای ارائه خدمات مناسب می باشد و با توجه به ارتباط بین خودکارآمدی و شایستگی بالینی و همچنین ارتباط نزدیک بین مفهوم کیفیت و شایستگی بالینی باعث شده است تا شایستگی بالینی در رشته ی پرستاری از جایگاهی ویژه برخوردار باشد. با وجود مطالعاتی که روی انگیزه و خودکارآمدی در شایستگی بالینی صورت گرفته است، ارتباط بین آنها مشخص نمی باشد، لذا ما برآن شدیم که مطالعه ای را با هدف بررسی این دو متغیر و تبیین ارتباط بین آنها در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام دهیم. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگیمی باشد که در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 92-1391صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها برای متغیر انگیزه از پرسشنامه ی انگیزه ی علماستفاده شد که شامل 25 گویه بود که در 5 حیطه ی انگیزه درونی، انگیزه ی حرفه ای، خودتعیینی، خودکارآمدی و انگیزه ی نمره طراحی شده است و جهت جمع آوری داده ها برای متغیر انگیزه از پرسشنامه ی خودکارآمدی برای شایستگی پرستاری حرفه ای استفاده شد که شامل 181 گویه در حیطه های ارتباط پرستار-مددجو، ارتقاءسلامتی، پیشگیری از بیماری/صدمه، مراقبت حمایتی، مراقبت توانبخشی و عملکرد حرفه ای می باشد. داده ها با نرم افزار SPSS13مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: براساس یافته ها، میانگین انگیزه ی یادگیری در بین دانشجویان پرستاری 21/14 ± 89/67 می باشد که از میان حیطه های آن، حیطه ی انگیزه ی حرفه ای (31/3±32/14) بیشترین و حیطه ی خود تعیینی (49/3±21/12) کمترین سطح را دارد.میانگین خودکارآمدی در شایستگی پرستاری حرفه ای 50/14± 10/68 می باشد. از میان حیطه های مربوطه، حیطه ی عملکرد حرفه ای (42/16±02/73) بیشترین و حیطه ی ارتقاء سلامتی ( 66/16± 78/64) کمترین سطح را دارد. همبستگی بین این دو متغیر از نوع متوسط نزدیک به قوی و مستقیم می باشد(001/0 P<). نتیجه‌گیری: با درنظر گرفتن تاثیر انگیزه در پیشرفت تحصیلی نیاز است، راهکارهایی جهت افزایش انگیزه ی یادگیری در دانشجویان طرح شود و به انگیزه ی دانشجویان در حین تحصیل توجه بیشتری شود وبا توجه به اینکه خودکارآمدی در شایستگی پرستاری حرفه ای در محدوده ی متوسط قرار دارد، نیاز است برنامه های پرستاری در راستای افزایش خودکارآمدی دانشجویان با اتکای بر کسب شایستگی بالینی تعدیل یابد و کسب شایستگی پرستاری در ارزیابی های پرستاری گنجانده شود.با توجه به ارتباط مثبت و معنی داری که بین انگیزه ی یادگیری و خودکارآمدی در شایستگی پرستاری حرفه ای وجود دارد، می توان نتیجه گرفت که با برنامه ریزی در راستای افزایش انگیزه ی یادگیری در دانشجویان پرستاری، خودکارآمدی در شایستگی پرستاری حرفه ای آنها نیز افزایش می بابد و بالعکس.