تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده محور بر دانش، نگرش و رفتار مراقبتی مراقبین دارای کودک کم توان ذهنی- 1392

Abstract

چکیده: مقدمه: داشتن کودک کم توان ذهنی مشکلات جسمی، روحی، روانی و اجتماعی زیادی را بر واحد خانواده تحمیل می کند و آنان را دچار آسیب پذیری می نماید. یکی از رویکردهایی که از سوی سازمان جهانی بهداشت برای کمک و یاری رساندن به این خانواده ها در اولویت قرار داده شده است، تشویق کشورها به توانمند سازی خانواده ها و مددجویان می باشد. هدف : تعیین تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده محور بر دانش، نگرش و رفتار مراقبتی مراقبین دارای کودک کم توان ذهنی می باشد. روش مطالعه این مطالعه از نوع مداخله ای تصادفی کنترل دار می باشد که در سال 1392 در مرکز توانبخشی زینب میانه انجام گرفت. 64 مراقبت دارای کودک کم توان ذهنی 6-18 سالم بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله 6 جلسه کلاس آموزشی مطابق با مراحل الگوی توانمند سازی برگزار گردید ولی برای گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. در هر دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه، داده ها بر اساس پرسش نامه های محقق ساخته دانش، نگرش و رفتار جمع آوری گردید. داده ها از طریق نرم افزارSPSS21 و با استفاده از آزمون های آماری تی زوج، تی مستقل و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها بین میانگین دانش، نگرش و رفتار مراقبین در هر دو گروه، قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری بدست نیامد. نتایج نشان داد 1/5 ماه بعد از اجرای مداخله، افزایش میزان دانش، نگرش و رفتار مراقبین در گروه مداخله قبل 62/29-+6/51 ،8/54-+2/80)و48/64-+5/63 ) و بعد از مداخله 72/57-+3/76 ،14/50-+1/86)و58/46-+2/77 ) معنی دار بود .(P<0/05) در گروه کنترل نیز میانگین نمرات دانش، نگرش و رفتار مراقبتی مراقبین قبل (، 62/25-+7/80 ،7/77-+3/45 و43/87-+6/10 ) و بعد از مداخله 65/35-+4/64 ،8/12-+3/10)و43/87-+5/42 ) معنی دار نبود .(P>0/05) نتیجه گیری : توانمندسازی بخصوص اگر با رویکرد خانواده - محور همراه باشد، موجب ارتقاء هر بیشتر توانایی های خانواده بعنوان یک سیستم به هم پیوسته شده و نیاز به مداخلات بهداشتی و درمانی از سوی نهادهای بهداشتی را کاهش می دهد.