تاثیر مراقبت مادرانه آغوشی بر حجم باقی مانده گاواژ نوزادان نارس کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع

Abstract

چکیده: زمینه و اهداف: عدم تحمل تغذیه در نوزادان نارس یک نگرانی عمده می باشد دادن وضعیت مناسب در طول تغذیه از جمله مداخلاتی است که پرستاران می توانند با انجام آن باعث پیشبرد تحمل تغذیه در نوزادان نارس گردند.هدف از مطالعه تعیین تاثیر مراقبت مادرانه آغوشی بر حجم باقی مانده گاواژ نوزادان نارس می باشد. مواد و روشها:این کارآزمایی بالینی تصادفی-یک سوکور با طرح متقاطع در سال 1392 بر روی 100 نوزاد نارس در مرکز آموزشی درمانی الزهرا و بیمارستان 29 بهمن تبریز صورت گرفته است. نوزادان گروه اول دو نوبت اول تغذیه را در وضعیت آغوشی و دو نوبت بعدی را در وضعیت خوابیده به پشت و بالعکس نوزادان گروه دوم دو نوبت اول تغذیه را در وضعیت خوابیده به پشت و دو نوبت بعدی را در وضعیت آغوشی دریافت کردند. یک و دو ساعت بعد از هر بار تغذیه حجم باقیمانده گاواژ اندازه گیری شده و با هم مقایسه شدند.از چک لیست پژوهشگر ساخته جهت ثبت داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss19و آزمونهای آماری مجذور کای،فیشر،آزمون ناپارامتری من ویتنی، تی تست و مدل آمیخته انجام شد.یافته ها: در گروه یک میانگین وزن نوزادان1558/3+-202/7 ،سن حاملگی 30/2+-4/6 و حجم شیر گاواژ شده 20/8+-6/0 و در گروه دو به ترتیب 30/6+-1/8،1547/5+-168/8 و 20/8+-5/5 بود.دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک،وزن،سن حاملگی،مقدار شیر تجویز شده،سن تقویمی تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میانگین حجم باقیمانده گاواژ نسبت به شیر گاواژ شده،دو ساعت بعد از تغذیه در وضعیت آغوشی 0/9+-16 نسبت به وضعیت خوابیده به پشت 2/0+-2/3کمتر بود (p<0/001).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش موید ان است که تغذیه در وضعیت آغوشی می تواند باعث کاهش حجم باقیمانده گاواژ شده و پرستاران به منظور پیشبرد تحمل تغذیه میتوانند نوزادان نارس را در این وضعیت قرار دهند.