درک زوجین از عملکرد خانواده هنگام وقوع سرطان در یکی از آنها تبریز- 1391
چکیده
چکیده: مقدمه: بیماری سرطان می تواند عملکرد خانوادگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. اجرای برنامه های حمایتی به این بیماران نیازمند شناسایی ابعادی از زندگی خانوادگی است که بعد از ابتلا به سرطان مختل شده باشند. بنابراین، بررسی حاضر به منظور درک دیدگاه افراد مبتلا به سرطان و همسران آنها از عملکرد خانوادگی بعد از ابتلا به سرطان روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی 101 زوج مبتلا به سرطان در بخشهای بستری و درمانگاه بیمارستان شهید قاضی طباطبایی تبریز شرکت نمودند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده استفاده شد که عملکرد خانواده ها را در ابعاد حل مساله، ارتباطات، نقشها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و عملکرد کلی مورد بررسی قرار می دهد. برخی مشخصات بیماران نیز با چک لیست بررسی شد.نتایج:تمامی زوجین شرکت کننده در این مطالعه عملکرد خانوادگی خود را در همه ابعاد نسبتا مناسب گزارش نمودند. بین دیدگاه بیماران در مورد عملکرد کلی خانوادگی وسن ازدواجr=0/20 )،(p=0/02و سن بزرگترین فرزندr=0/21 )،(p=0/01ارتباط آماری معنی داری وجود داشت اما چنین ارتباطی در مورد نحوه زندگی، شغل، سن، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، مدت زمان سپری شده از آگاهی از تشخیص بیماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: هر چند عملکرد خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان نسبتا مناسب است اما نباید از توجه بیشتر به خدمات مشاوره ای برای خانواده و اعضای آنها غفلت نمود. زیرا خانواده منبع اولیه مراقبت و حمایت در بیماران مبتلا به سرطان می باشد. بطور کلی،لزوم در نظر گرفتن کل واحد خانواده به عنوان مددجو از ضروریات ارائه مراقبت های پرستاری و حمایتی خانواده محور از از بیماران مبتلا به سرطان می باشد.