ارتباط استرس با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به درمانگاه های مراکز آموزشی و درمانی شهر زاهدان- 1391

Abstract

چکیده: مقدمه: در طی دو دهه گذشته استرس و کیفیت زندگی به عنوان جنبه های موثر در مراقبت از بیماران مورد تاکید قرار گرفته و بررسی آنها از نظر تشخیص، تفاوتهای موجود بین بیماران، پیش بینی عواقب بیماری و ارزشیابی مداخلات مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین استرس درک و ارتباط آن با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به درمانگاه های انکولوژی مراکز آموزشی درمانی زاهدان انجام شده است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که با شرکت 250 بیمار مبتلا به سرطان پستان، سیستم گوارشی و ژوست در سال 1391 انجام گرفته است. نمونه ها از مراجعه کننده ها به درمانگاه های انکولوژی مراکز آموزشی درمانی زاهدان با نمونه گیری آسان انتخاب شده اند. استرس درک شده(PSS) و کیفیت زندگی با پرسشنامه کیفیت زندگی (EORTC-QLQ30)بیماران مبتلا به سرطان اندازه گیری و اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسن ANOVA, SAMPLE TESTS INDEPENDENT و آمار توصیفی و از نرم افزار SPSS 18 استفاده شده. نتایج : 94/4 بیماران استرس در حد متوسط داشتند. میانگین نمره کل استرس درک شده 29/16+1/46)) و میانگین نمره کیفیت زندگی کلی بیماران60/52+64))بود. نمره کل کیفیت زندگی ارتباط معکوس و معنی دار با نمره کل استرس داشت. بیماران مبتلا به سرطان استرس بالا و کیفیت زندگی پایین داشتند. همچنین، نمره استرس درک شده با وضعیت بیمه، وضعیت شیمی درمانی و ژرتو درمانی و وضعیت تاهل ارتباط معنی درای داشت. کیفیت زندگی با عواملی مانند، نوع سرطان، سطح تحصیلات و سن زمان تشخیص ارتباط معنی داری نشان داد. بحث و نتیجه گیری: استرس یکی از مهم ترین شاخصه های بیماران مبتلا به سرطان می باشد. که باعث کاهش کیفیت زندگی در این بیماران می گردد. بنابراین باید برنامه ریزی و استراتژی های آموزش و مشاوره و مداخلات مناسب در جهت کاهش استرس و ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران انجام گیرد.