مقایسه تاثیر ساکشن داخل تراشه به دو روش باز و بسته بر پیامدهای بالینی در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان: کارآزمایی بالینی تصادفی

Abstract

چکیده: مقدمه: برقراری راه هوایی و حفظ تنفس هدف اولیه مراقبت از نوزادان نارس می باشد. ساکشن لوله تراشه یکی از پروسیجرهای شایع برای باز نگه داشتن راه هوایی در نوزادان اینتوبه است.دو روش برای ساکشن داخل تراشه موجود میباشد که شامل روش باز و بسته است.انجام ساکشن موثر و با حداقل آسیب جزو اهداف اولیه در مراقبت تنفسی از نوزادان نارس می باشد.لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر ساکشن داخل تراشه ای باز و بسته بر پیامدهای بالینی در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان مراکز درمانی الزهرا و طالقانی تبریز 1391 اجرا شد.روش کار:این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دو گروهی یک سو کور میباشد که به منظور مقایسه ی پیامد های بالینی دو روش ساکشن داخل تراشه باز و بسته صورت گرفته است.جمعیت مورد مطالعه نوزادان نارس 27-34 هفته می باشند که در بیمارستان الزهرا و طالقانی تبریز متولد شده و در بخش nicu پذیرش و حداکثر تا 24 ساعت بعد از ورود اینتوبه گردیده و حداقل به مدت 48 ساعت تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار گرفتند.پس از تعیین حجم نمونه،نوزادان به رئش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی جهت استفاده از نوع ساکشن به دو گروه مطالعه تخصیص یافتند.نوزادان یک گروه با روش باز و گروه دیگر با روش بسته ساکشن شدند. در هر دو گروه، ساکشن بصورت prn و حداقل به مدت 48 ساعت ادامه داشت و اندازه گیری فشار خون و تعداد ضربان قلب و درصد اشباع خون در هر دو گروه یک دقیقه قبل،یک و پنج دقیقه بعد از انجام پروسیجر ثبت شد.همچنین تعداد دفعات نیاز به ساکشن و عوارضی مانند خونریزی ریه،خونریزی داخل بطنهای مغز، پنوموتوراکس،عفونت ریه و عفونت خون تا زمان اکستوباسیون و مدت زمان بستری در هر دو گروه در برگه جمع آوری داده ها ثبت شد.تایید عوارض توسط پزشک متخصص مه نسبت به روش ساکشن پوشیده بود انجام شد.در پایان مطالعه، دو گروه از نظر پایداری فیزیولوژیک (فشار خون،تعداد ضربان قلب و درصد اشباع خون)و تعداد نیاز به ساکشن و همچنین عوارض بکارگیری ساکشن و مدت زمان بستری مورد مقایسه قرار گرفتند.برای آنالیز داده ها از نرم افزار spss و روش های آمار توصیفی و تحلیلی مانند آزمون کای دو ،آزمون تی و مدل آمیخته استفاده شده و گزارش تدوین گردید.نتایج:میانگین شاخص فشارخون و ضربان قلب باز و بسته در سه روز اختلاف معنی دار آماری را نشان داد.زمان بازگشت به حالت پایه فشارخون و ضربان قلب در ساکشن باز به نسبت ساکشن بسته طولانی تر بود.از نظر سایر پیامدهای بالینی اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت.عوارض و بروز مرگ در گروه ساکشن باز بیشتر بودند (p<0/005) نتیجه گیری: ساکشن داخل تراشه به روش بسته،پایداری فیزیولوژیک را در نوزادان نارس بهتر حفظ کرده و عوارض در ساکشن بسته کمتر است.