تاثیر تدریس بروش شبیه سازی و نمایش عملی بر مهارت و اعتماد بنفس دانشجویان کارشناسی پرستاری در برقراری خط ورید محیطی کودکان

Abstract

چکیده: مقدمه: در دهه های اخیر تمایل مدرسین پرستاری به استفاده از شبیه سازی بدلیل فوایدی از جمله افزایش مهارت و اعتماد بنفس دانشجویان در مهارتهای بالینی بیشتر شده است، با این وجود متون کمی جهت تصدیق این ادعا موجود است. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تدریس بروش شبیه سازی و نمایش عملی بر مهارت و اعتماد بنفس دانشجویان کارشناسی پرستاری در برقراری خط ورید محیطی کودکان می باشد. روش کار: در پژوهش تجربی حاضر،تعداد 45 نفر از دانشجویان ترم 5 و 6 نیمسال اول تحصیلی سال 1391 دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز شرکت نمودند. ابتدا دانشجویان مهارت برقراری خط ورید محیطی در کودکان را بروش سخنرانی آموزش دیدند. سپس از دانشجویان خواسته شد مهارت مذکور را در آزمایشگاه بالینی اجرا کنند. مهارت توسط آزمونگر با استفاده از چک لیست ارزیابی مهارت برقراری خط ورید محیطی در کودکان سنجیده شد. میزان اعتماد بنفس بروش خود گزارش دهی با استفاده از c-scale تعیین گردید. سپس از دانشجویان بصورت تصادفی به سه گروه (یک گروه کنترل و دو گروه مداخله) تقسیم و تخصیص داده شدند. در گروه های مداخله مهارت برقراری خط ورید محیطی کودکان بروش شبیه سازی یا نمایش عملی آموزش داده شد. دو هفته بعد از اتمام آموزشها از دانشجویان سه گروه پس آزمون گرفته و میزان مهارت و اعتماد بنفس دانشجویان تعیین و تغییرات بین گروهها مقایسه گردید. نتایج: مقایسه تغییرات قبل و بعد از مهارت و اعتماد بنفس در سه گروه افزایش معناداری را در نمره مهارت دانشجویان در گروه شبیه سازی (P=0/00) و نمایش عملی (P=0/00) و در نمره اعتماد بنفس دانشجویان در گروه شبیه سازی (P=0/03) نشان داد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر تاکیدی است بر اینکه شبیه سازی مهارت و اعتماد بنفس را افزایش میدهد.