عنوان ارتباط فرسودگی تحصیلی با رضایت از گذران اوقات فراغت در دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 95-1394

Abstract

چکیده: مقدمه: فرسودگی تحصیلی دانشجویان پرستاری جزء چالش هایی است که میتواند منجر به تغییر سرنوشت علمی و حرفه‌ای دانشجویان شده و باعث آسیب سلامت روحی و آینده شغلی آنان گردد. در حالیکه با بهبود رضایت از اوقات فراغت میتوان زمینه رشد، مهارت و بالندگی در عرصه های مختلف علمی و بطور کلی انسجام تحصیلی دانشجویان را فراهم آورد. این تحقیق در نظر دارد ارتباط عامل اوقات فراغت را به عنوان یکی از عوامل مهم در امر تحصیل با فرسودگی تحصیلی دانشجویان رشته پرستاری مورد بحث و بررسی قرار دهد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع همبستگی توصیفی بوده که با مشارکت 351 نفر از دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. برای سنجش متغیرها از دو پرسشنامه فرسودگی تحصیلی استاندارد ماسلاخ و پرسشنامه استاندارد رضایت از گذران اوقات فراغت (LSS) استفاده شد. روایی ابزارها به روش محتوایی و سازهای و پایاییشان با روش بازآزمایی و آلفای کرونباخ سنجیده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS تحلیل و با توجه به نوع سنجش متغیرها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی با رضایت از گذران اوقات فراغت همبستگی معنی دار معکوس وجود دارد(42/0- =r و 001/0P<). همچنین بین فرسودگی تحصیلی و ابعاد ششگانه رضایت از فعالیتهای اوقات فراغت همبستگی معنی دار معکوس وجود دارد(05/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین شش مولفه رضایت از فعالیت های اوقات فراغت؛ سه مولفه زیبایی شناسی، فیزیولوژیکی و اجتماعی در تبیین فرسودگی تحصیلی نقش عمدهای دارند و در کل میتوانند 19 درصد از تغییرات فرسودگی تحصیلی دانشجویان را پیش بینی کنند. بحث و نتیجه گیری: رضایت از فعالیت های زیبایی شناختی، فیزیولوژیکی و اجتماعی در سلامت و موفقیت تحصیلی دانشجویان سهم دارند. بنابراین راه حل های موجود در جهت كاهش علایم فرسودگی تحصیلی میتواند از طریق تشویق دانشجویان به مشارکت در کارهای علمی، اجتماعی، فرهنگی و هنری و تفریحات ورزشی، احداث سالنهای ورزشی و كتابخانه های مجهز و متنوع با این پدیده به مقابله بپردازند.