بررسی نیازهای معنوی بیماران مبتلا به سرطان بستری در بیمارستان های عالی نسب و شهید قاضی طباطبایی تبریز- 1393

Abstract

چکیده: مقدمه: یافتن معنی و هدف زندگی در بیماران مبتلا به سرطان منجر به بروز بحران معنوی و به تبع آن افزایش نیازهای معنوی در آنها می شود. در چنین مواقعی شناسایی نیازهای معنوی بیماران و پاسخگویی به آنها از طرف پرسنل درمانی بویژه پرستاران ضروری است. هدف مطالعه حاضر تعیین نیازهای معنوی بیماران مبتلا به سرطان بستری در بیمارستانهای عالی نسب و قاضی طباطبایی تبریز می باشد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی است که با هدف تعیین نیازهای معنوی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. در این مطالعه 200 نفر از بیماران مبتلا به سرطان به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود مطالعه که شامل تشخیص قطعی سرطان، آگاهی از تشخیص، قدرت برقراری ارتباط، سپری شدن حداقل 2 ماه از تشخیص بیماری و سن بالای 18سال بود انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات دموگرافیک و "مقیاس بررسی نیازهای معنوی بیماران مبتلا به سرطان" بود. تکمیل پرسشنامه ها به روش مصاحبه با بیماران در بالین انجام شد و اطلاعات مربوط به بیماری از پرونده بیماران استخراج گردید. داده های جمع آوری شده پس از کدگذاری وارد رایانه شده و با استفاده نرم افزار SPSS نسخه 18 و نیز آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میانگین در ابعاد نیازهای معنوی بیماران مربوط به بعد نیاز به جستجوی آرامش(215/8 ±32/37) و در مرحله بعدی بعد نیاز مذهبی با (427/6±62/31) بود و کمترین میانگین مربوط به بعد نیاز به حمایت و استقلال طلبی (348/4±23/21) بود. همچنین یافته ها نشان داد که از بین مشخصات فردی اجتماعی کیفی بیماران، وضعیت درآمد (012/0P=) با نیازهای معنوی ارتباط معنادار آماری داشت و از بین مشخصات فردی-اجتماعی کمی بیماران با مدت زمان تشخیص بیماری (009/0P=) و تعداد دفعات بستری با (018/0P=) با نیازهای معنوی ارتباط معنی دار آماری داشت. نتیجه گیری: نیاز به جستجوی آرامش و نیاز مذهبی بیشترین ابعاد نیازهای معنوی بیماران میتلا به سرطان بود. بعلاوه بیماران با درآمد بالا و افزایش طول مدت بیماری و کم بودن سابقه بستری منجر به افزایش نیاز های معنوی می شود. بر اساس این نیازمندیها می توان برنامه ریزی درست جهت رفع نیازهای معنوی بیماران انجام داد.