بررسی ارتباط بین ارگونومیک وضعیت بدن حین انجام کار با کیفیت زندگی کاری در پرسنل اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز

Abstract

چکیده: مقدمه: کیفیت زندگی کاری مفهوم مهمی است که با عوامل مدیریتی و انسانی زیادی ارتباط دارد و وضعیت ناصحیح بدن حین انجام کار یکی از عوامل مهم مدیریتی و انسانی است که در نهایت سبب کاهش بهره وری سازمان می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین وضعیت ارگونومیکی بدن حین انجام کار با کیفیت زندگی کاری در پرسنل اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز صورت می گیرد. مواد و روش: مطالعه توصیفی- همبستگی در مراکز موزشی درمانی شهر تبریز در سال 94-93 انجام یافت. جامعه پژوهشی پرستاران اتاق عمل به صورت خوشه ای نمونه گیری شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری Sirgy وچک لیست استاندارد مشاهده ای وضعیت ارگونومی REBA بود . داده ها توسط SPSS16 و با آزمون های توصیفی، پیرسون، تی تست، آنووا و رگرسیون تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: در مجموع 147 نمونه بررسی شد. میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی کاری 40/8 ± 65/44 از محدوده 16 تا 80 بود و برای BERNA 96/1±77/7 از محدوده 1تا 15 بود. بین کیفیت زندگی کاری با وضعیت کاری با وضعیت ارگونومیک بدن رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: وضعیت ارگونومیکی بدن اکثر پرسنل نامناسب می باشد، از این رو برای جلوگیری از بروز عوارض مربوطه، آموزش اصول ارگونومیک و اصلاح شرایط کاری توصیه می شود. همچنین طبق یافته ها ارتقا و بهبود عوامل موثر بر کیفیت زندگی کاری نیز ضروری به نظر می رسد.