تاثیر آموزش مراقبت معنوی بر تندرستی معنوی، نگرش نسبت به مراقبت معنوی و صلاحیت ارائه مراقبت معنوی در پرستاران بخش های ویژه- 1394
Abstract
چکیده: مقدمه: تندرستی معنوی از ابعاد مهم سلامت محسوب می شود. توجه بیشتر به معنویت و عوامل تاثیرگذار بر آن در پرستاری، باعث بهبود کیفیت ارائه مراقبت های پرستاری می شود. بین تندستی معنوی پرستاران با نگرش آنها به انجام مراقبت های معنوی ارتباط وجود دارد، انجام مراقبت معنوی نیاز به صلاحیت و شایستگی دارد. یکی از حساس ترین بخش های بیمارستان، بخش مراقبت های ویژه است. به علت شرایط پیچیده و بحرانی بیماران، انجام مراقبت معنوی در این بخش ها از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت معنوی بر تندرستی معنوی، نگرش نسبت به مراقبت معنوی و صلاحیت ارائه مراقبت معنوی در پرستاران بخش های ویژه انجام گرفت. روش کار: مطالعه از نوع نیمه تجربی بر روی 64 نفر از پرستاران بخش های ویژه با نمونه گیری تصادفی ساده انجام گرفت. نمونه به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در مطالعه از سه نوع پرسشنامه "مقیاس تندرستی معنوی"، "مقیاس نگرش به معنویت و مراقبت معنوی" و "مقیاس صلاحیت ارائه مراقبت معنوی" استفاده شد. بعد از پیش آزمون گروه مداخله تحت مداخله آموزشی قرار گرفت و بعد از یک ماه از مداخله آموزشی، پس از آزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقایسه تغییر نمرات تندرستی معنوی، نگرش به مراقبت معنوی و صلاحیت ارائه مراقبت معنوی در دو گروه نشان داد که تغییرات ایجاد شده در نمره تندرستی معنوی و نمره نگرش به مراقبت معنوی و نمره صلاحیت ارائه مراقبت معنوی در گروه مداخله با گروه کنترل تفاوت معنی دار دارد و میزان افزایش نمرات در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل می باشد و در گروه کنترل تغییرات جزئی بود. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت آموزش معنویت بر ارتقاء تندرستی معنوی، نگرش به معنویت و مراقبت معنوی و صلاحیت ارائه مراقبت معنوی پرستاران بخش های ویژه است. و این می تواند باعث ارتقاء کیفیت مراقبت های ارائه شده به بیماران این بخش ها و افزایش رضایتمندی آن ها شود.