ارتباط بین کیفیت زندگی و سلامت معنوی بیماران همودیالیزی بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز- 1392
Abstract
چكيده: مقدمه : ابتلا به بیماریهای مزمن یکی از موقعیتهای چالش برانگیز زندگی انسانها و از مشکلات عمده بهداشت جهانی امروز محسوب میشود. مطالعهی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی و سلامت معنوی بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1392 انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعهی از نوع توصیفی – همبستگی بود. 250بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی تحت درمان با همودیالیز مراجعه کننده به بخشهای همودیالیز مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به صورت تصادفی در این مطالعه شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های کیفیت زندگی فرانس و پوورس و سلامت معنوی پولتزین و الیسون طی پنج ماه که به روش مصاحبه تکمیل گردیدند جمع آوری شدند. از آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گرديد. یافتهها: یافته های مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی با میانگین کل نمره 36/6±53/19. از محدوده نمره قابل کسب 30-0 که نسبتا بالاتر از حد متوسط و میانگین نمره سلامت معنوی 7/9±6/64 از محدوده نمره قابل کسب 120-20 بود که در بیماران کمی بالاتر از متوسط است . در این مطالعه بین متغیرهایی سلامت معنوی با کیفیت زندگی و زیر دامنه های آن در زوجین ، ارتباط مثبت و معنی-داری وجود داشت (001/0P<). نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی نسبتا بالاتر از حد متوسط و سلامت معنوی در بیماران کمی بالاتر از متوسط است. در این مطالعه متغیرهایی نظیر کیفیت زندگی و زیر دامنه های آن با سلامت معنوی، ارتباط مثبت و معنی داری داشتند. افزایش قابل توجه بیماران نارسایی مزمن کلیوی و انجام همودیالیز می طلبد که این بیماران نه تنها از نظر طول مدت عمر بلکه از نظر کیفیت زندگی نیز ارتقا یابند و زندگی طولانی تر باید همراه با فرصت های همیشگی برای سلامتی، مشارکت و امنیت به منظور افزایش کیفیت زندگی این افراد باشد.