مقایسه تاثیر ژل واژینال گل راعی با ژل واژینال مترونیدازول در درمان واژینوباکتریال: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده
چکیده
چکیده: مقدمه: گل راعی یکی از گیاهانی است که به اشکال مختلف توسط بانوان در محیط پژوهش، جهت رفع عفونت های واژینال و لکوره بوفور مصرف میشود و اغلب افراد نیز از آن راضی می باشند. مطالعات زیادی بصورت in vitro وجود دارد که تاثیر آن را بر روی بسیاری از عفونت های باکتریایی نشان میدهد. همچنین مطالعات زیادی بر روی سایر اختلالات در انسان انجام شده که بی ضرر بودن آن را نشان میدهد. با وجود این، مطابق اطلاع ما هیچگونه مطالعه ای در رابطه با تاثیر آن بر روی عفونت های باکتریایی در انسان وجود ندارد. بنابراین ما این مطالعه را با هدف مقایسه ژل واژینال گل راعی با ژل واژینال مترونیدازول در درمان واژینوباکتریال در زنان سنین باروری انجام دادیم. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی سه سو کور 162 نفر از زنان متاهل 18-49 ساله که عفونت واژینو باکتریال در آنها از طریق معیار بالینی آمسل تشخیص داده شده بود ولی مبتلا به عفونت کاندیدیایی یا ترکومونایی نبودند از طریق بلوک بندی تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. به افراد گروه کنترل 5 (n=80)گرم ژل واژینال 3 گل راعی و پلابسوی مترونیدازول و به افراد گروه کنترل 5 (n=80)گرم ژل واژینال 0/75 مترونیدازول و پلابسوی گل راعی بمدت 5 روز داده شد. افراد مورد پژوهش قبل از انجام مداخله و نیز در دو نوبت 10-12)و 30-35 روز بعد از شروع درمان) از نظر شکایات بیماران، مشاهدات بالینی و معیارهای آمسل بررسی و اثرات جانبی دارویی ثبت شد. وجود یک یا هیچکدام از معیارهای آمسل بعنوان موفقیت درمان در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSpss 13 و آزمونهای آماری تی-مستقل، مجذور کای، مجذور کای روند، من یو ویتنی و دقیق فیشر استفاده گردید. یافته ها: بین دو گروه قبل از انجام مداخله، تفاوتی از نظر مشخصات دموگرافیک و باروری، شکایات بیماران، مشاهدات بالینی و معیارهای آمسل وجود نداشت. 10-12 روز پس از شروع درمان، میزان درمان در گروه مداخله 82 و در گروه کنترل 85 بود .(p=0/574) بعد از انجام مداخله در هر دو نوبت ارزیابی، از نظر شکایات بیماران بغیر از خارش که در گروه گل راعی کمتر بود 4/9)در مقابلp=0/018 ، 16/3 در اولین نوبت پیگیری و 12/7 در مقابلp<0/001 ، 42/6 در دومین نوبت پیگیری) اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. در معاینه بالینی، فراوانی التهاب سرویکس و واژن، ترشحات زیاد با قوام هموژن و ترشحات پنیری شکل و ترشحات خاکستری رنگ در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل بطور معناداری در یک یا هر دو نوبت بررسی بعد از انجام مداخله، کمتر بود 11 .(p<0/05)نفر از افراد گروه مداخله و 2 نفر از افراد گروه کنترل از سوزش واژن در زمان مصرف دارو شکایت داشتند که مانع مصرف دارو نشده بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ژل واژینال گل راعی میتواند به اندازه مترونیدازول در درمان واژینو باکتریال موثر بوده و بنابراین گزینه مناسبی در درمان واژینو باکتریال باشد. با این حال، جهت استفاده عمومی آن مطالعات بیشتری مورد نیاز است.