تاثیر ماساژ پشت بروش استروک سطحی بر خستگی بیماران همودیالیزی مرکز آموزشی درمانی بوعلی اردبیل سال- 1391
Abstract
چکیده: مقدمه: خستگی از شایعترین عوارض جانبی است که بعنوان یکی از مهمترین تنیدگی زاها شناخته شده و بصورت ناتوان کننده بیان میشود. لذا انجام مطالعه برای یافتن درمان موثر، کم عارضه و قابل قبول تر ضروری بنظر میرسد. این پژوهش با هدف تاثیر ماساژ بروش استروک سطحی پشت بر میزان خستگی بیماران همودیالیزی انجام شد. روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 نفر از بیماران همودیالیزی بیمارستان بوعلی اردبیل با تخصیص تصادفی در دو گروه 30 نفره، برای بررسی تاثیر ماساژ پشت بروش استروک سطحی به مدت 4 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه خستگی پایپر طی سه نوبت (روزهای شروع، پانزدهم و سی ام) توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در انتها نتایج وارد نرم افزار Spps (نسخه13 ) گردید و برای تحلیل داده ها و مشاهده ارتباط نتایج از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیل آنالیز واریانس،تی تست مستقل و آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده گردید. یافته ها: نتایج آنالیز نشان داد که بین دو گروه کنترل و مداخله، در زمان شروع و روز سی ام تفاوت معناداری از نظر خستگی وجود دارد. اما بین زمان شروع تا روز پانزدهم و همچنین روز پانزدهم تا روز سی ام تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و مداخله از نظر خستگی مشاهده نشد. تجزیه واریانس نشان داد که بین گروه های کنترل و مداخله در روز سی ام تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین مشاهده شد که عوامل جمعیت شناختی، مانند جنس، سطح تحصیلات، مدت زمان ابتلا به بیماری و طول زمان دیالیز ارتباط معناداری با سطح خستگی افراد مورد مطالعه دارند. ولی عواملی همچون اشتغال به کار، وضعیت تاهل، سن، نوع اشتغال، سابقه دیالیز و تعداد دفعات دیالیز ارتباط معناداری با سطح خستگی وجود ندارد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ماساژ بروش استروک سطحی پشت، به مدت 30 روز منجر به کاهش خستگی در بیماران همودیالیزی شد. لذا میتواند با انجام تحقیقات بیشتر بعنوان یک روش ارزان، موثر و بدون عارضه جهت درمان خستگی بیماران همودیالیزی پیشنهاد شود.