بررسی مشکلات روانی- اجتماعی مجذومین ساکن در آسایشگاه باباباغی تبریز،1378

Abstract

چکیده: مقدمه: یکی از امراض خانمانسوز بشر که پنجه بر جسم و جان انسانهای محروم و دردمند انداخته جذام است. این بیماری تضعیف کننده و معلولیت دهنده قرنها موجب وحشت شده و طرد و انزوای بیماران را در پی داشته است. گر چه تعداد مبتلایان به جذام نسبت به کل جمعیت جهان رقم چندان قابل ملاحظه‌ای نیست اما به علت تحت تاثیر قرار دادن ابعاد مختلف جسمی، روحی، اجتماعی و اقتصادی فرد مجذوم از اهمیت بسزایی برخوردار است. این بیماری اثرات دراز مدتی بر زندگی فردی و اجتماعی مبتلایان و خانواده های آنها و حتی بر کل افراد جامعه می گذارد. از این رو سازمان جهانی بهداشت آن را بعنوان یک مشکل بهداشت همگانی معرفی کرده است که بیش از هر چیز جنبه روانی-اجتماعی آن اهمیت دارد. مجذومین بیش از مراقبت جسمی به مراقبتهای روانی- اجتماعی نیاز دارند و باید برای بازگشت به اجتماع یاری شوند و آن هم مستلزم شناخت مشکلات آنها می باشد. از اینرو وظیفه هر انسان سالمی ایجاب می کند تا به اندازه سهم خود و به مقدار توانی که دارد به این مشکل عظیم به دیده مثبت نگریسته و نسبت به حل آن قدمی بردارد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که به منظور شناسایی مشکلات روانی- اجتماعی مجذومین انجام گرفت. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه بود که با پرسش از مجذومین شفا یافته تکمیل شد. جامعه پژوهش، کلیه مجذومین ساکن در آسایشگاه باباباغی تبریز بودند که 190 نفر به روش نمونه گیری غیر تصادفی برای مطالعه انتخاب شدند. جهت تحلیل نتایج از آزمون کای دو و ضریب همبستگی چوپوروف استفاده گردید. (نتایج) : مشکلات روانی از نظر جنس اختلاف آماری معنی دار با یکدیگر نداشتند ولی از نظر روابط خانوادگی زنان بیشتر از مردان با مشکلاتی نظیر طلاق‌ روبرو بودند. در زمینه کاری مردان مشکلات بیشتری داشتند. تاثیر نوع جذام روی مشکلات اجتماعی مجذومین یکسان بوده است ولی از نظر روانی عدم علاقه به دوستان و بستگا در جذام نوع لپروماتوز بیشتر بوده است. درجه معلولیت تاثیری روی روابط خانوادگی نداشته است ولی روی شرایط کاری و تعاملات اجتماعی و بعد روانی بیماران تاثیر داشته است و با افزایش درجه معلولیت مشکلات آنها بیشتر شده است. (بحث) : نتایج پژوهش‌ نشان داد که بر جای گذاشتن معلولیت در دست و پا و صورت و ایجاد چهره ناخوشایند باعث وحشت مردم شده و طرد و انزوای آنها را در پی داشته است. عکس العمل های منفی جامعه، ناشی از فقدان دانش درباره ماهیت بیماری جذام می باشد. بنابراین ضرورت دارد درباره علل و درمان بیماری جذام به مردم آموزش داده شود و اطلاعات کافی به آنان‌ منتقل گردد تا دیدگاه آنان نسبت به بیماری جذام تغییر یافته و جذامیان را مانند سایر بیماری ها در بین خود پذیرا باشند.