بررسی میزان بکارگیری عوامل مرتبط با افزایش بهره‌وری نیروی انسانی توسط مدیران در مراکز آموزشی-درمانی تبریز1378
Abstract
چکیده: مقدمه: بهره وری به عنوان یک فلسفه مبتنی بر خط مشی بهبود عاملی است که قشرهای مختلف یک جامعه را در بر گرفته و منافع آنها را به یکدیگر پیوند می دهد. بهره وری استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود به منظور تولید کالای خدمات است. عوامل متعددی بر بهره وری موثر هستند که در بین این عوامل برای نقش نیروی انسانی اهمیت بیشتری قائل شده‌اند. استفاده صحیح از نیروی انسانی به مثابه ارزشمندترین و بزرگترین ثروت هر جامعه به صورت مسئله‌ای حائز اهمیت مورد توجه دولت بوده است و تحقق اهداف توسعه قابل توجهی به نحوه اداره و مدیریت این ثروت و منبع حیاتی بستگی یافته است. در کشور ما اهمیت ارزش بهره وری به درستی شناخته نشده، فرهنگ و نگرش بهره وری بر جامعه حاکم نبوده، پس لازم است در این زمینه قدمهای اساسی و موثر برداشته شود. روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن عملکرد 98 نفر از مدیران پرستاری مراکز آموزشی-درمانی تبریز بررسی شده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بوده که در دو بخش تنظیم شده، بخش اول در رابطه با مشخصات فردی- اجتماعی و بخش دوم در رابطه با عملکرد مدیران پرستاری بود که خود از 6 قسمت تشکیل شده است:1 - بکار گیری آموزش ضمن خدمت پرسنل توسط مدیران2 - بکارگیری ارتقاء انگیزش پرسنل توسط مدیران3 - بکارگیری زمینه های مناسب به منظور بروز ابتکار و خلاقیت پرسنل توسط مدیران4 - بکارگیری برقراری نظام مناسب ارتقاء شغلی پرسنل توسط مدیران5 - بکارگیری ارزیابی مناسب پرسنل توسط مدیران6 - بکارگیری برقراری نظام مناسب تشویق و تنبیه پرسنل توسط مدیران می باشد. بحث: پژوهش حاضر نشان داد که اکثر مدیران مراکز آموزشی-درمانی تبریز در زمینه بکارگیری عوامل مرتبط با افزایش بهره وری نیروی انسانی دارای عملکرد متوسط بودند. لذا با توجه به اهمیت بهره وری و ارتباط آن با عملکرد مدیران جهت دستیابی به فرهنگ بهره وری بهتر است دوره های آموزشی دراین زمینه برای مدیران در نظر گرفته شود/