بررسی تاثیر فنون آرامسازی بر قاعدگی دردناک اولیه (اسپاسمودیک و احتقانی) در دختران دانشجوی علوم پزشکی تبریز1378 -1379

Abstract

چکیده: مقدمه: دیسمنوره شایعترین اختلال تجربه شونده در زمینه بیماری های زنان به شمار می آید. دیسمنوره اولیه به قاعدگی دردناکی اطلاق می شود که مدتی کوتاه بعد از شروع سیکلهای توام با تخمک گذاری بدنبال منترک ظاهر شده و معلول بیماریهای دیگر لگنی نیست. دو نوع متفاوت از دیسمنوره اولیه وجود دارد که از نظر زمان ظهور در سیکل قاعدگی کیفیت درد و علایم دیگر با هم تفاوت دارند. دیسمنوره شکایتی شایع و توام با عوارض اقتصادی، اجتماعی و شخصی جدی می باشد. از آنجا که امروزه اکثر زنان در زمینه‌های مختلف اجتماعی فعالیت دارند، چنانچه درمانی در مورد این افراد صورت نگیرد، عوارض بسیاری را متحمل خواهیم شد. در حال حاضر رایج ترین روش درمانی دیسمنوره استفاده از داروهای مسکن می باشد، در حالی که امروزه درمان با مواد شیمیایی دیگر به عنوان بهترین درمان تلقی نمی شود. از این رو باید بدنبال روشهایی نوین، عملی و کم زیان تر بود. از جمله روشهای مطرح شده در این زمینه فنون آرامسازی می باشد. فنون آرامسازی سبب کاهش تنش عضلات و کاهش میانجی های عصبی درد شده و از طریق شکستن سیکل معیوب درد، تنش و درد بیشتر سبب تخفیف درد می گردد. مواد و روش کار: این بررسی یک پژوهش نیمه تجربی است که به منظور بررسی تاثیر فنون آرامسازی بر دیسمنوره اولیه انجام گرفت. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه، مصاحبه و معاینه بالینی بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه دختران دانشجوی ساکن در خوابگاه های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود که از دیسمنوره رنج می بردند. تعداد 88 نمونه از دو نوع دیسمنوره به روش تصادفی ساده از دو خوابگاه فوق انتخاب شدند که در مرحله ی بعد به منظور اجتناب از تاثیر گذاری گروه های آزمون بر شاهد، دانشجویان ساکن در خوابگاه کوثر به عنوان گروه های آزمون و دانشجویان ساکن در خوابگاه فجر نیز به عنوان گروه‌های شاهد در نظر گرفته شدند. تمرینات آرامسازی پیشرونده عضلانی طی 5 جلسه و در گروه‌های 5 نفره توسط پژوهشگر به گروه های آزمون آموزش داده شد و از ایشان خواسته شد به صورت فردی نیز این تمرینات را انجام داده و طی دو دوره قاعدگی متوالی بعد از آموزش نیز آن را ادامه دهند. در حالی که گروه های شاهد هیچگونه آموزش و تمرینی در ارتباط با آرامسازی نداشتند. جمع آوری اطلاعات از کلیه واحد های مورد پژوهش طی سه دوره قاعدگی متوالی انجام شد نهایتا 75 نفر دوره درمانی را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج : نتایج پژوهش نشان داد که در گروه آزمون اسپاسمودیک با بکارگیری آرامسازی شدت علایم قاعدگی طول مدت استراحت و میزان مصرف داروهای مسکن در دوره قاعدگی بعد از درمان نسبت به دوره قبل از درمان شد. همچنین میانگین شدت علایم قاعدگی در دومین دوره بعد از درمان نسبت به گروه شاهد بطور قابل توجهی کاهش یافت. در حالی که طول مدت استراحت و میزان مصرف داروهای مسکن در دوره های بعد از درمان نسبت به گروه شاهد کاهش قابل توجهی پیدا نکرد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش آرامسازی در درمان دیسمنوره اسپاسمودیک بسیار موثر بود. همچنین با وجود آنکه فنون آرامسازی در درمان دیسمنوره احتقانی نیز موثر بوده ولی ظاهرا این تاثیر نسبت به موارد اسپاسمودیک کمتر بوده است بنابراین لازم است تا قبل از اقداماتی از این قبیل در ارتباط با تخفیف درد و ناراحتی های دیسمنوره اولیه، نوع آن مشخص شود.