بررسی موانع موجود در اجرای فرآیند پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اورمیه سال 1376

Abstract

چکیده: مقدمه: یکی از مهمترین عواملی که میتواند در ارتقاء کیفیت مراقبتهای پرستاری موثر واقع شود، فرآیند پرستاری است. فرآیند پرستاری عبارت است از بکارگیری اصول علمی و عملی به منظور کمک به سلامت مدد جو است. با بکارگیری فرایند پرستاری نیازهای مراقبتی بهتر تشخیص داده شده، برنامه ریزی اصولی برای حل مشکلات بهداشتی مددجو طرح‌ریزی و پس از اجرا نتایج ارزشیابی میشود. مطالعات نشانگر آن است که معمولا برخی عوامل فردی و مدیریتی میتوانند به عنوان موانعی در اجرای فرآیند پرستاری ضروری به‌نظر میرسد، تا با کاهش و برطرف کردن آنها بتوان کیفیت مراقبت پرستاری را ارتقاء داد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی است که به منظور تعیین دیدگاه پرستاران شاغل نسبت به موانع فردی و مدیریتی موجود در اجرای فرآیند پرستاری انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. جهت تعیین درجه اهمیت موانع موجود در اجرای فرآیند پرستاری از مقیاس سه درجه ای لیکرت استفاده شد. جامعه پژوهش پرستاران لیسانس و فوق لیسانس شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بود. تعداد نمونه پژوهش برابر جامعه پژوهش، 110 نفر پرستار بود. نتایج: نتایج نشان داد که مهمترین موانع فردی موجود در اجرای فرآیند پرستاری به ترتیب اهمیت نداشتن اطلاع کامل از مفهوم فرآیند پزستاری 75/9 درصد، یادگیری ناکافی در مورد فرآیند پرستاری 68/5 درصد، نداشتن اعتقاد به فرآیند پرستاری 55/7 درصد، ونداشتن انگیزه کافی برای اجرای فرآیند پرستاری 55/0 درصد، و مهمترین موانع مدیریتی موجود در اجرای فرآیند پرستاری نداشتن زمان کافی برای اجرای فرآیند پرستاری 89/9 درصد، کافی نبودن تعداد پرستاران آموزش دیده 78/9 درصد، عدم توجه ب‍ علاقه پرستاران در انتخاب محل کار 78/7 درصد، عدم آموزش اصول فرآیند پرستاری توسط افراد متبحر 76/1 درصد، و واگذاری امور غیر پرستاری به پرستاران 75/8 درصد، میباشد. بحث: با توجه به هدف کلی پژوهش تعیین موانع موجود در اجرای فرآیند پرستاری نتایج حاصل نشان داد که موانع فردی و مدیریتی متعددی در اجرای فرآیند پرستاری وجود دارند. اغلب این موانع از دیدگاه پرستاران خیلی اهمیت داشتند. ممکن است برخی از این موانع ناشی از کیفیت پایین برنامه های آموزشی پرستاران در حین تحصیل، دوره های بازآموزی، شکاف بین آموخته های نظری و به کارگیری عملی آنها و نبود مدیریت پرستاری اصولی باشد. بنابراین نتایج حاصل بیانگر ضرورت توجه بیشتر مسئولین آموزشی و مدیریتی پرستاری به امور آموزش نظری و بالینی و نظارت به کیفیت ارائه خدمات مراقبتی، بهداشتی و درمانی براساس فرتیند پرستاری توسط پرستاران و ارزشیابی دقیق و کیفیت مراقبت پرستاری می باشد