بررسی آلودگیهای انگلی رودهای در مناطق روستایی شهرستان تبریز و نقش خانه های بهداشت در کنترل آن
Abstract
چکیده: با وجود پیشرفت های علمی وسیعی که در دهههای گذشته موجب کاهش ابتلاء و مرگ و میر از بیماریهای انگلی شده است. هنوز هم یکی از مشکلات تمام جوامع حتی کشورهای پیشرفته را عفونت های ناشی از انگل ها تشکیل میدهند. ممالک در حال توسعه و کشورهایی که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری قرار دارند. به لحاظ عواملی مانند وضعیت اقلیمی، محیط بیولوژیک، فقر اقتصادی، شرایط اجتماعی و فرهنگی، عدم تسهیلات و امکانات بهداشتی، عدم آگاهی از مسائل بهداشتی، بی توجهی به بهداشت فردی و اجتماعی، همراه با ازدیاد و تراکم جمعیت و نسبت بالای کودکان (گروه آسیب پذیر) بیشتر در معرض آلودگی های انگلی قرار دارند. در بین آلودگی ها و بیماریهای انگلی، عفونت های انگلی روده از نظر نسبت و تعداد مبتلایان و شدت بیماری و عوارض، در مرتبه اول اهمیت قرار دارند. 900 میلیون نفر در سراسر جهان از ابتلا به آسکاریس رنج میبرند و براساس تخمین WHO در سالهای 1975-81 در دنیا 800 میلیون الی یک میلیارد آلودگی برآورد شده است. 500 میلیون نفر گرفتار کرمهای خونخوار قلابدار که ایجاد کم خونی مینمایند، هستند. میزان آلودگی به آنتامباهیستو لتیکا حدود 10 درصد مردم دنیا گزارش شده است. مبتلایان به تیناساژینانا 45-60 میلیون نفر و هیمنولپیس نانا به 40-50 میلیون نفر در جهان تخمین زده میشوند. از آنجا که انتقال بسیاری از عفونت های رودهای بستگی به مسائل بهداشتی به ویژه (بهداشت محیط و وضعیت آب) دارد، لذا در جوامع با بهداشت به دو کمیت و کیفیت پایین آب بهداشتی، میزان شیوع و انتشار بیماریهای انگلی روده بسیار زیاد است. بدین ترتیب، بسیاری از انسانها، دچار آسیب و عوارض ناشی از انگل ها شده و آماده پذیرش ناراحتی های جسمی و روحی فراوانی خواهند شد، که در نهایت به ناتوانی و کاهش نیروی کار و اندیشه و اقتصاد اینگونه جوامع خواهد انجامید. بنابراین ضرورت اجرای برنامههای بهسازی محیط، آموزش بهداشت و کنترل و پیشگیری و درمان عفونتهای انگلی و عوارض آن و بطور کلی اعمال سیاسیت های بهداشتی در امر مبارزه با بیماریها درهرکشوری مشهود است، که مستلزم مطالعه و شناخت وضعیت آلودگی و اپیدمیولوژی است.