بررسی تاثیر شیوه آموزش طرح مسئله در یادگیری بالینی دانشجویان ترم ششم پرستاری در بخش داخلی بیمارستان شهید قاضی طباطبائی دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال- 1373
Abstract
چکیده: این پژوهش یک مطالعه تجربی بوده و به منظور بررسی تاثیر شیوه آموزش طرح مسئله دریادگیری بالینی دانشجویان ترم ششم پرستاری در بخش داخلی جراحی بیمارستان شهید قاضی طباطبایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1373 آنجام گرفته است. واحدهای مورد پژوهش را 48 تن از دانشجویان ترم ششم پرستاری تشکیل میدادند که به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شده بودند که گروه تجربی با شیوه طرح مسوله و گروه شاهد با روشسخنرانی تحت آموزش قرار گرفتند. پس از تعیین اعتبار و اعتماد علمی ابزارهای گردآوری داده ها اطلاعات مربوط به مشخصات فردی و میزان دانش و نگرش واحدهای مورد پژوهش از طریق پرسشنامه و اطلاعات مربوط به میزان مهارت بالینی واحدهای مورد پژوهش با برگ مشاهده تنظیم شده توسط پژوهشگر تکمیل و جمعآوری گردید. بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی نتایج در 24 جدول ارائه گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که آموزش به شیوه طرح مسئله با اطمینان بیش از 99 بر دانش، نگرش و مهارت گروه تجربی موثر بوده است. در ضمن همین بررسی نشان داد که آموزش به شیوه سخنرانی با اطمینان بیش از 99 بر دانش، نگرش و مهارت گروه شاهد موثر بوده است. نتایج آماری در مقایسه با دو روش فوق با اطمینانبیش از 99 نشان داد که آموزش طرح مسئله در سه حیطه دانش، نگرش و مهارت بیش از روش سخنرانی بر یادگیری بالینی واحدهای مورد پژوهش موثر بوده است. در ضمن نتایج این بررسی هیچگونه رابطه معنیدار آماری بین مشخصات فردی (سن، جنس و معدل) با میزا مهارت بالینی گروه تجربی را نشان نداد.