بررسی پذیرش درمان توسط والدین کودکان مبتلا به تب روماتیسمی در درمانگاه های تخصصی قلب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال- 75
Abstract
چکیده: مقدمه: بیماری تب روماتیسمی از شایعترین و مهمترین بیماری های دوران کودکی است که بیشترین اثرات و عوارض قلبی را در سراسر جهان روی بیماران مبتلا باقی می گذارد. ضایعه مداوم قلب، ناتوانی فزاینده، بستری شدنهای مکرر و مرگ زودرس از پیآمدهای این بیماری می باشد. با استفاده از درمان آنتی بیوتیکی می توان از ابتلاء کودکان به گلو درد استرپتوکوکی جلوگیری کرد و در نتیجه پیشرفت بیماری را به سمت عارضه روماتیسم قلبی متوقف نمود. مسئله اساسی در انجام پیشگیری ثانویه عدم پذیرش و پیگیری درمان توسط والدین است که باعث ایجاد مشکل در دستیابی به سلامت کودکان مبتلا خواهد گردید.مشخص نمودن میزان پذیرش درمان توسط والدین کودکان مبتلا به تب روماتیسمی و در صورت لزوم اصلاح آن، از گامهای اساسی توسط پرستاران در جهت کمک به این بیماران می باشد. لذا پژوهشگر با توجه به اهمیت نقش پرستاران در افزایش میزان پذیرش والدین و تداوم ارتباط آنان با سرویسهای خدمات بهداشتی و درمانی تا اتمام کامل دوره درمان کودک، پژوهشی تحت عنوان بررسی میزان پذیرش درمان توسط والدین کودکان مبتلا به تب روماتیسمی را ضروری دانسته است. مواد و روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی می باشد. روش گردآوری داده ها مصاحبه منظم با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر سه قسمت عمده می باشد که قسمت اول شامل تعیین مشخصات دموگرافیکی واحدهای مورد پژوهش و دو قسمت بعدی شامل گویه های مربوط به تعیین متغیرهای معرفی شده توسط الگوی باور بهداشتی جهت سنجش میزان پذیرش والدین بوده است. نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی در 58 جدول و 33 نمودار آمده است و نشان می دهند که میزان درک اکثریت والدین از:1) آسیب پذیری کودک نسبت به بیماری متوسط،2 ) وخامت بیماری کودک متوسط،3 ) فوائد درمان کودک خوب،4 ) موانع درمان کودک متوسط می باشد و در مورد انگیزه حفظ سلامتی کودک نیمی از آنان از انگیزه به میزان خوب و نیمی دیگر از انگیزه به میزان متوسط برخوردار بودند. در مجموع یافته های پژوهش نشان داد که اکثریت قابل توجه والدین از پذیرش به میزان متوسط و اقلیت آنان از پذیرش به میزان خوب برخوردار هستند. پذیرش ضعیف یا عدم پذیرش در واحدهای مورد پژوهشی مشاهده نگردید. بحث: پژوهش حاضر نشان داد درصد قلیلی از والدین از میزان پذیرش خوب برخوردار هستند و پرستاران در زمینه کسب اطلاع والدین و افزایش میزان پذیرش آنان نقش خود را بسیار کمرنگ ایفا می نمایند در حالیکه آنان با دادن اطلاعات صحیح و اصلاح تصورات و باورهای غلط، اقدام در جهت رفع موانع مطرح و در صورت لزوم ترتیب دادن برنامه مشاوره می توانند در صدد افزایش میزان پذیرش والدین برآیند.