بررسی عوامل تنش زا و راهبردهای مقابله‌ای زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز- 1376
Abstract
چکیده: مقدمه: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی عوامل تنش زا و راهبردهای مقابله‌ای زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی تبریز در سال 1376 انجام گرفت و شامل یک هدف کلی و سه هدف ویژه می باشد. در این پژوهش تعداد 150 زن نابارور با روش نمونه گیری آسان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه ای مشتمل بر سه قسمت عمده بود که بخش اول در مورد مشخصات فردی اجتماعی، روشهای تشخیصی و درمانی انجام گرفته و علت ناباروری و بخش دوم مربوط به عوامل تنش زای جسمی و روانی اجتماعی و بخش سوم مربوط به تعیین راهبرد های مقابله ای زنان نابارور می باشد. جهت دستیابی به یافته های پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد و نتایج حاصل در 32جدول منعکس گردید. بطور کلی یافته های این پژوهش خستگی ناشی از رفت و آمد مکرر به درمانگاه با 67/3 درصد بیشترین عامل تنش زای جسمی شناخته شد و در اکثریت واحدهای مورد پژوهش 7 /66 درصد عوامل تنش زای جسمی در حد متوسط تنش زا بودند. از بین عوامل تنش زای روانی اجتماعی، نگرانی در مورد نتیجه بخش بودن درمان با 78/3 درصد تنش زیاد و خیلی زیاد، بیشترین عامل تنش زای روانی اجتماعی و در 52/7 درصد موارد عوامل تنش زای روانی اجتماعی در حد زیاد تنش زا بودند. از این راهبرد های مقابله ای 79/3 درصد واحدهای مورد پژوهش دعا کردن را همیشه بکار برده‌اند. همچنین دعا کردن با 79/3 درصد پاسخ همیشه بیشترین راهبرد مقابله ای متمرکز بر عاطفه و قبول موقعیت با 74 درصد پاسخ همیشه بیشترین راهبرد مقابله ای متمرکز بر مسئله مورد استفاده بوده است. اکثریت واحدهای مورد پژوهش 51/3 درصد راهبردهای متمرکز بر عاطفه را گاهی اوقات و 84/7 درصد راهبردهای متمرکز بر مسئله را اغلب بکار برده اند. در خاتمه پژوهشگر نتایج این بررسی پیشنهاداتی را برای کاربرد یافته ها و انجام پژوهش های بعدی ارائه کرده است.