بررسی نظرات ماماها در مورد عوامل موثر بر عملکرد آنان در شبکه‌های بهداشتی شهر تهران سال- 1372
Abstract
چکیده: مقدمه: پژوهش حاضر "بررسی نظرات ماماها در مورد عوامل موثر بر عملکرد آنان در شبکه های بهداشتی شهر تهران سال1372 "یک پژوهش توصیفی می باشد. که اهداف ان تعین نظرات ماماها در مورد عوامل تسهیل کننده و باز دارنده بر عملکردشان در شبکه می باشد. جامعه ی مورد پژوهش ماماهای شاغل در شبکه های بهداشتی شهر تهران می باشد. با استفاده از پرسشنامه نظرات ماماها در مورد عوامل تسهیل کننده و باز دارنده بر عملکردشان در شبکه ها مورد بررسی قرار گرفت. بعد از استخراج نتایج ، با استفاده از جداول توزیع فراوانی و درصد هریک از سوالات تعیین گردید و بعد از مشخص شدن عوامل تسهیل کننده و بازدارنده بر عملکرد ماماها در شبکه ها، به منظور بررسی ارتباط آماری بین عوامل دموگرافیک و تک تک عوامل تسهیل کننده و باز دارنده از آزمون کای دو استفاده شد. به منظور بررسی شدت همبستگی از ضریب ارتباطQ و ضریب چوپروف استفاده نموده ایم. نتایج حاصل از این پژوهش عبارت بودند از: 47/48 درصد ماماها در بیمارستان، 45/45 در صد در مراکز درمانی سهری و 7/07درصد در مراکز بهداشتی درمانی روستایی شاغل بودند،که از کل افراد مورد پژوهش 29/3 درصد نیروهای طرحی و 15/15در+ صد نیروهای قراردادی و 55/55 درصد نیروهای رسمی بودند.اکثریت متاهل و در گروه سنی 21-30 سال قرار داشتند. همچنین اکثریت سابقه ی کار زیر 9 سال داشتند. طبق نظرات ماماها، عوامل تسهیل بر عملکردشان در شبکه های بهداشتی به ترتیب اولویت عبارت بودند از: همکاری بین ماماها و طرح مشارکت در سود، وجود و حمایت از طرف نظام مامایی و طرح تشویقی- رفاهی گذراندن دوره های باز آموزی و برقراری سیستم ارجاع و بعد به ترتیب وجود مراکز تسهیلات زایمانی، نزدیکی محل اقامت و کار، وجود زایشگاه های بسیار، سرویس ایاب و ذهاب مناسب، طرح درمان و بیمه، همکاری بین مراکز و مشارکت مردم می باشد. در کل مهمترین عامل تسهیل کننده عوامل رفاهی می باشند. طبق نظرات ماماها عوامل باز دارنده بر عملکردشان در شبکه های بهداشتی به ترتیب اولویت عبارت بودند از: کمبود و توزیع نامناسب نیرو و کمبود تجهیزات و وسایل، عدم تطابق عملکرد با شرح وظایف وظایف، شلوغی مراکز، کمبود آمبولانس عدم پذیرش و عدم ارجاع و نبودن مجوز استخدام می باشد. در کل مهمترین عامل بازدارنده کمبود نیروی انسانی میباشد. به امید آنکه تحقیق حاضر بتواند گامی در جهت رفع عوامل بازدارنده و تقویت عوامل تسهیل کننده باشد تا بتوان از حداکثر کارآیی ماماها در قسمت های مختلف شبکه برخوردار باشیم و به اهداف اساسی دولت و تشکیل شبکه ها که همان کم کردن میزان مرگ و میر مادران می باشد، دست یابیم.