بررسی و مقایسه میزان پاسخگویی (رعایت جنبه های غیر پزشکی خدمات سلامت ارائه شده) از دیدگاه بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای دولتی و خصوصی و مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر تبریز در سال 1393
Abstract
چکیده:
مقدمه: در بخش سلامت علاوه بر نتیجه نهایی اقدامات درمانی بایستی انتظارات جامعه در رابطه با جنبه های غیرپزشکی خدمات و مراقبت های پزشکی برآورده شود. پاسخگویی مربوط به توانایی یک سیستم برای پاسخ به انتظارات مشتریان از ارائه دهندگان در مورد این جنبه ها می باشد.
هدف: مطالعه حاضر جهت سنجش میزان پاسخگویی و مقایسه بین بیمارستانهای دولتی و خصوصی و مراکز بهداشتی درمانی و ارئه راهکارهایی برای بهوبد عملکرد سیستم سلامت در این زمینه طراحی دشه است.
روش کار و مواد: این مطالعه در 5 مرحله انجام شده است در مرحله نخست یک مطالعه مروری نظام مند برای شناسایی عوامل تاثیرگذار در میزان پاسخگویی در سیستم سلامت انجام شد. در مرحله دوم یک مطالعه کیفی برای جمع آوری داده در زمینه پاسخگویی و ابعاد مرتبط با آن و از روش بحث گروهی متمرکز استفاده شد. در مرحله سوم با استفاده از ابعاد پاسخگویی بررسی شده در بررسی متون و نیز توجه به نتایج حاصل از دیدگاه شرکت کنندگان در جلسات بحث گروهی پرسشنامه ای جهت سنجش میزان پاسخگویی در بیمارستانهای دولتی خصوصی و مراکز بهداشتی درمانی طراحی گردید . در مرحله چهارم اندازه گیری میزان پاسخگویی توسط پرسشنامه ای که در مراحل قبل تدوین شد انجام گرفت. برای متغیرهای کمی به ترتیب فراوانی (درصد) و میانگین(انحراف معیار) از صد نمره گزارش شد. در مرحله پنجم برای تحلیل تفاوتهای معنی دار که میزانpvalue آنها کمتر از 0.5 بود بین بیمارستانهای دولتی خصوصی و مراکز بهداشتی درمانی از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. برای تحلیل داده ها نرم افزار SPSS21 در سطح 0.05 به کار گرفته شد.
یافته ها: دربیمارستانهای دولتی ، بیشترین امتیاز مربوط به ابعاد "محرمانگی "و " کیفیت امکانات وتسهیلات اولیه"بود وحیطه های "گروههای حماینتی "و "توجه فوری وبه موقع" امتیاز پایین تری را نسبت به سایر ابعد به خود اختصاص داده اند. در بیمارستانهای خصوصی بیشترین امتیاز مربوط به ابعاد "محرمانگی"، " ارتباطات"و "کیفیت امکانات وتسهیلات اولیه"بود و " گروههای حمایتی"کمترین امتیاز را دربین ابعاد پاسخگویی کسب کردند. در مراکز بهداشتی درمانی بیشترین امتیاز مربوط به ابعاد گمحرمانگی " و
"کیفیت امکانات وتسهیلات اولیه " بود وبعد "حق انتخاب " و " گروه های حمایتی" کمترین امتیاز رادر بین ابعاد پاسخگویی کسب کردند.
نتیجه گیری : شناسایی ابعاد ضعیف تر پاسخگویی و برنامه ریزی جهت بهبود این ابعاد می تواند سبب بهبود مراقبت ارائه شده و توسعه سیستم سلامت شود. مطالعه فوق نشان می دهد زمینه مناسبی برای ارتقای جنبه های " گروههای حمایتی "،" توجه فوری وبه موقع" و"حق انتخاب " وجود دارد. بنابراین یا طراحی مداخلات مناسب در زمینه های فوق می توان پاسخگوییدر جنبه های غیربالینی خدمات و رضایت گیرندگان خدمت (بیماران) را فراهم آورد.
واژگان کلیدی: پاسخگویی،جنبه های غیر پزشکی خدمت ، بیمارستان دولتی، بیمارستان خصوصی ، مراکز بهداشتی درمانی