بررسی اثرات درمان کمبود ویتامین D در کودکان 18-2 سال مبتلا به اختلال نقص تمرکز – بیشفعالی ADHD
Abstract
مقدمه: اختلال کم توجّهی بیش – فعالی) ADHD ( یک اختلال رفتاری می باشد که با سه علامت عمده بیش فعالی، بی قراری و کم توجهی همراه
است. مطالعات نشان داده اند کمبود ویتامین D در افراد مبتلا به ADHD شیوع بالاتری دارد.
هدف: بررسی اثر درمان کمبود ویتامین D در کودکان و نوجوانان 2 81 سال مبتلا به - ADHD .
روش کار: در این مطالعه 69 نفر کودک و نوجوان 2 81 سال که - ADHD آن ها توسط روانپزشک تایید شده و دارای سطوح ناکافی از ویتامین D
بودند، انتخاب شدند. بیماران به دو گروه تست ) دریافت کننده پرل 05555 واحدی ویتامین D هر هفته یک عدد به مدت شش هفته( و گروه
کنترل )دریافت دارونما به همین ترتیب ( تقسیم شدند. شدت ADHD و زیرگروه های آن ) از طریق تست کانرز والدین ( و سطح سرمی ویتامین D ،
در ابتدای مطالعه و پس از هشت هفته از شروع درمان در دو گروه سنجش و مقایسه شد.
یافته ها: در پایان مطالعه بعد از گذشت 1 هفته از دریافت ویتامین D ، نمرات کانرزهای ADHD ، I و H در گروه تست در مقایسه با ابتدای مطالعه
کاهش معنی دار داشتند. درحالیکه کاهش در نمره کانرز O معنی دار نبود. در گروه کنترل تفاوت معنی داری در مقایسه نمرات کانرزهای ADHD
در ابتدای مطالعه و بعد از دریافت دارونما یافت نشد. در پایان مطالعه با مقایسه دو گروه تست و کنترل کاهش معنی دار تنها در نمره کانرز I در
گروه تست نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری:
دریافت مکمل 05555 واحدی ویتامین D به صورت هفتگی به مدت شش هفته، باعث کاهش در نمرات کانرز ADHD و زیرگروههای آن شد. اگرچه
که این کاهش صرفا در نمره کانرز I که مربوط به علایم کم توجهی ADHD در بیماران است معنی دار تلقی می شود.