بررسی مصرف منطقی ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) در بیمارستان کودکان تبریز

Abstract

مقدمه بررسی دقیق الگوی مصرف ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) نه تنها به خاطر محدودیت منابع و گران بودن دارو، بلکه به دلیل تجویزهای غیر منطقی ضروری می باشد. تاکنون اطلاعات کافی در مورد استفاده از IVIG در ایران در زمینه بیماری های کودکان وجود نداشته است. هدف مطالعه حاضر جهت بررسی الگوی مصرف IVIG در بیماران بستری در بیمارستان کودکان تبریز طراحی و اطلاعات به دست آمده با گایدلاین های استاندارد جهانی مقایسه شد.روش کاراین مطالعه توصیفی به صورت مقطعی و آینده نگر در بیمارستان کودکان تبریز انجام شد. بدین صورت که بیمارانی که از دی ماه 1395 تا خرداد ماه 1396 داروی IVIG دریافت کردند از بخش های مختلف بیمارستان، انتخاب و وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع آوری شده شامل اطلاعات دموگرافیک بیماران، اندیکاسیون، رژیم مصرف دارو، عوارض جانبی و متخصصین تجویز کننده بود. بر اساس گایدلاین های استاندارد جهانی، موارد دریافت این دارو در بیماران در 3 گروه اصلی تقسیم بندی شدند؛ FDA approved، Off-labeled with support و Off-labeled without support.نتایج در این مطالعه از 117 بیمار با میانگین سنی 7 سال (یکروزه تا 5/13 سال)، داروی IVIG در 79 بیمار (5/67%) برای اندیکاسیونهای FDA approved، در 29 بیمار (8/24%) برای موارد Off-labeled with support و در 9 بیمار (7/7%) برای موارد Off-labeled without support تجویز شد. مقدار کل IVIG مصرفی در این مطالعه g5/2356 بود که هزینه ای معادل 3534750000 ریال داشت. 4% کل هزینه برای موارد فاقد اندیکاسیون صرف شده بود. بیشترین مصرف دارو در بیماری نقص سیستم ایمنی اولیه (PID)(8/47%) و ایدیوپاتیک ترومبوسیتوپنیک پورپورا (ITP)(8/12%) بود. نتیجه گیری هرچند مصرف عمده IVIG در این مطالعه مطابق گایدلاین های استاندارد بود، اما در مواردی تجویز آن برای اندیکاسیون های نامناسب بود. لذا نیازمند اجرای گایدلاین مصرف IVIG و نظارت بر مصرف منطقی آن، بعنوان یکی از اولویت های ضروری دانشگاه در بیمارستان های تحت پوشش می باشیم.