بررسی برهم کنش سیمواستاتین با آلبومین سرم انسانی با استفاده از روش‌های اسپکتروسکوپی و مدلینگ مولکولی
Abstract
مقدمه: آلبومین مهم ترین پروتئین پلاسما می باشد که خصوصیات فارماکودینامیکی و فارماکوکینتیکی دارو ها را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه بر هم کنش بین آلبومین و داروها، اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی داروهای جدید با خصوصیات بهتر فراهم میکند.هدف در این پژوهش بر هم کنش داوری سیمواستاتین و متابولیت فعال آن با آلبومین با استفاده از روش‌های مختلف اسپکتروسکوپی و مدلینگ مولکولی مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار برهمکنش بین سیمواستاتین و متابولیت آن با آلبومین با روش‌های مختلف اسپکتروسکوپی بررسی شده و پارامتر‌های مورد نیاز برای آنالیز نحوه بر هم کنش توسط معادلات استرن-ولمر بررسی می شود. جایگاه اتصال این دو لیگاند به آلبومین با استفاده از نشانگر‌های سایت و مطالعات مدلینگ مولکولی بررسی می شود.نتایج: نتایج مطالعات طیف سنجی جذبی و نشری بیانگر وجود برهمکنش بین سیمواستاتین ومتابولیت فعال آن با آلبومین می باشد. بر همکنش بین متابولیت قوی تر از خود دارو میباشد. خاموش سازی ناشی از سیمواستاتین از نوع استاتیک و خاموش سازی متابولیت فعال آن از نوع ترکیبی میباشد. نتایج حاصل از مطالعات FT-IR بیانگر تغییر در ساختار دوم آلبومین در حضور این دو لیگاند میباشد، این تغییرات در حضور متابولیت فعال بیشتر از پیش دارو میباشد. بر اساس نتایج داکینگ مولکولی عمده نیروی دخیل در برهم کنش از نوع پیوند هیدروژنی می باشد. مطالعات فلوئوریمتری در حضور نشانگر‌های سایت نشان دهنده هم پوشانی بین جایگاه اتصال سیمواستاتین و جایگاه IIIA و هم پوشانی جایگاه اتصال متابولیت فعال با هر دو جایگاه IIA و IIIA میباشد. نتیجه گیری با توجه به اطلاعات به دست آمده می توان نتیجه گرفت که سیمواستاتین و متابولیت فعال آن به آلبومین سرم انسانی متصل می شوند. ولی متابولیت فعال تمایل بیشتری به اتصال دارد.