تهیه نانوذرات و نانوفیبرهای گلیکلازید و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن ها

Abstract

گلیکلازید یکی از داروهای سولفونیلاوره نسل دوم می باشد که برای درمان بیماری دیابت ملیتوس مورد مصرف قرار میگیرد . این دارو در طبقه بندی BCS در کلاس دو قرار میگیرد. به دلیل کممحلول بودن دارو در آب، فراهمی زیستی وابسته به سرعت انحلال دارد ، لذا این دارو را برای تهیهی نانوذرات و بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن با روش الکترواسپری برگزیدیم.هدف هدف، تهیه ی الکترواسپان های گلیکلازید-اودراجیت RS100 و گلیکلازید-PEG6000 با استفاده از روش الکترواسپری و ارزیابی مورفولوژی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن ها بود.روش کار الکترواسپان گلیکلازید-اودراجیت RS100 و گلیکلازید-PEG6000 در نسبت های متفاوت دارو به پلیمر و غلظت های مختلف محلول تهیه شدند. خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیکوشیمیایی نانوذرات توسطSEM ،FT-IR ، DSC وX-ray ، و سرعت رهش دارو از نانوذرات تهیه شده ، بررسی شد.یافته ها بسته به غلظت محلول ، نانوذرات و نانوفیبرهای گلیکلازید-اودراجیت RS100حاصل شدند. اندازه ی ذره ای فرمولاسیون های تهیه شده ی گلیکلازید-اودراجیت RS100 حدود50-500 نانومتر بود به طوریکه در غلظت های 10% بیدها و در غلظت 20% و 15% نانوفیبرها ایجاد شدند. ذرات تهیه شده با حامل PEG6000 اگریگه شده و به جای نانوذرات پودر دیسپرسیون جامد تشکیل شد. نتایج FT-IR ، بیانگر عدم واکنش شیمیایی بین دارو و پلیمر ، و نتایجDSC و XRPD نمایانگر کاهش کریستالیته ی دارو بودند. نانوذرات تهیه شده با کمک اودراجیت RS100 ، الگوی رهش مشابه با داروی خالص و مخلوط فیزیکی دارو و پلیمر داشتند،در حالیکه سرعت رهش دیسپرسیون جامد تهیه شده با PEG6000 افزایش چشمگیری را در مقایسه با داروی خالص و مخلوط فیزیکی نشان داد. نتیجه گیری الکترواسپان های گلیکلازید-اودراجیتRS100 نتوانستند سبب بهبود سرعت انحلال دارو شوند ولی الکترواسپانهای گلیکلازید-PEG6000 توانستند سرعت رهش دارو را افزایش دهند. الکترواسپری روشی کم هزینه و صنعتی است که می تواند جهت تهیه ی نانوذرات داروهای کم محلول در آب استفاده شود. , Introduction Gliclazide is a second-generation sulfonylurea used in the treatment of non-insulin dependent diabetes mellitus. Gliclazide is practically insoluble in water, therefore, researchers try to find techniques to improve its physicochemical properties. On the other hand, researches has shown that nanoparticles are effective in improving the physicochemical characteristics of poorly water-soluble drugs. There are many methods to prepare nanoparticles, among all, electrospraying has much potential to be used for industry scale.Purpose The aim of the present study was to formulate nanofibers and nanoparticles of gliclazide using polymers like Eudragit RS100 or PEG6000 to evaluate the physicochemical properties of the drug.Methods Gliclazide-Eudragit RS100 and Gliclazide-PEG6000 electrospuns with the different drug polymer ratios and solution concentration (10%, 15%, 20% w/v) were prepared using electrospraying method. The particle size and morphology were evaluated using Scanning Electron Microscopy (SEM). The physicochemical characteristics of electrospuns evaluated by DSC thermograms, FTIR spectroscopy, X-Ray crystallography. Moreover, drug release profile was studied.Results Depending on the solution concentration, the nanoparticles and nanofibers of Gliclazid-Eudragit RS100 were obtained. The size of prepared nanofibers and nanoparticles, ranged from 100nm-500nm. Due to physicochemical characteristics, there was a transition from crystalline to amorphous state of Gliclazide. No interaction between drug and polymer were observed. In vitro drug release studies showed Gliclazid-PEG6000 electrospuns improved the drug release patterns, however, the release profile of Gliclazide-Eudragit RS100 had no significant difference with Gliclazide.Conclusion According to these findings, PEG6000 is not a suitable carrier for preparing gliclazide nanoparticles. Electrospray method is a simple and low-cost method in industrial scale and improve physicochemical properties of the drug.