پیش بینی محلولیت داروها در مخلوط آب و کمک حلال با استفاده از مدل لگاریتمی مضاعف_ لگاریتمی و پارامترهای ساختمانی حل شونده

Abstract

یکی از مهمترین ویژگی های فیزیکو شیمیایی مواد محلولیت می باشد. این کمیت یکی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی مهم داروها از مرحله کشف دارو تا ارائه فرمولاسیون دارویی می باشد. جهت پیش بینی محلولیت دارو ها در مخلوط های آب -کمک حلال مدل های ریاضی متعددی ارائه شده است که مدل لگاریتمی مضاعف- لگاریتمی یکی از آنهاست.یکی از مدل های کوسولوانسی ارائه شده ، مدل لگاریتمی مضاعف- لگاریتمی می باشد. Log10[log10(Sm/Sw)]=log10[log10(Sm0.5/Sw)]+Blog10(fc/fw)iدر این مدل Sm محلولیت دارو در مخلوط ، Sw محلولیت دارو در آب، Sm0.5 محلولیت در فراکسیون 50 درصد کمک حلال ، fc و fw فراکسیون کمک حلال و آب و Bثابت مدل می باشد.روش کار ابتدا محلولیت گزارش شده برای داروهای مختلف در مخلوط آب -کمک حلال در دمای 25 درجه سانتیگراد جمع آوری شد. داروهایی که محلولیت آنها بر حسب سایر واحد ها گزارش شده تبدیل واحد به مولار صورت گرفت. در ادامه ساختمان دارو از سایت های معتبر مانند پاب کم استخراج شد و بر اساس ساختمان، پارامترهای آبراهام با استفاده از نرم افزارهای مختلف مانند ACDLAB محاسبه گردید. سپس در ادامه این پارامترها به ثوابت مدل لگاریتمی مضاعف- لگاریتمی همبسته شده و در نهایت با استفاده روش رگرسیون خطی چندگانه، معادلات کمی ساختمان- ویژگیهای فیزیکوشیمایی (QSPR) به منظور پیش بینی محلولیت دارو در مخلوط آب -کمک حلال بدست آمد. نتایج حاصل از مدل لگاریتمی مضاعف- لگاریتمی از طریق همبسته کردن پارامترهای آبراهام حلال و حل شونده با بکارگیری دو داده محلولیت تجربی می تواند با خطای 13.79 درصد برای مخلوط آب + اتانول پیش بینی نماید.