تهیه و ارزیابی خصوصیات برون تن قرص های دو لایه شناور دیازپام

Abstract

سابقه و زمینه دیازپام از دسته دارویی بنزو دیازپین ها، دارویی است که بیشترین جذب آن در ابتدای روده باریک صورت می گیرد ولی از آنجایی که این دارو دارای خاصیت بازی ضعیف می باشد و دارای محلولیت پایین در آب و در مایعات با pH بالا می باشد در نتیجه در فرم خوراکی فراهمی زیستی دارو کاهش می یابد. با افزایش زمان ماندگاری دارو در معده، احتمال افزایش سرعت انحلال و به تبع آن فراهمی زیستی دارو بیشتر خواهد شد.هدف در این مطالعه قرص های شناور دولایه دیازپام جهت آزادسازی بصورت سریع رهش و آهسته رهش طراحی شدند. روش کار سیستم های شناور دولایه دیازپام با استفاده از یک لایه سریع رهش و یک لایه کنترل رهش که باعث افزایش زمان ماندگاری در دستگاه معدی-روده ای می گردند تهیه شدند. روش کمپرس مستقیم برای تهیه فرمولاسیون قرص های دو لایه استفاده شد. لایه کنترل رهش با استفاده از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز ((HPMC K4M، پلی وینیل پیرولیدون (k30 PVP)و میکروکریستالین سلولز (MCC)ولایه سریع رهش با استفاده از سدیم استارچ گلیکولات به عنوان سوپردزنتگران، پلی وینیل پیرولیدون و میکروکریستالین سلولز به عنوان رقیق کننده تهیه شدند. سدیم بیکربنات به عنوان یک عامل ایجاد کننده گاز استفاده شد. قرص های شناور، از نظر سختی، فرسایش، تغییرات وزن، محتوای دارویی و خصوصیات شناوری و میزان آزادسازی دارو بررسی شدند.نتایج همه فرمولاسیون برای بیش تر از 6 ساعت شناور شده بودند. در فرم سریع رهش بیش تر از 90% دیازپام در عرض 30 دقیقه آزاد شده بود. هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و میکروکریستالین سلولز در لایه کنترل رهش، آزادسازی دارو را برای بیش تر از 8 ساعت در معده آهسته کرده بودند. نتیجه گیری قرص های دو لایه شناور منتخب (حاوی لایه سریع رهش و کنترل رهش) ممکنست حداکثر میزان دارو را در محل جذب فراهم آورده و سبب بهبود فراهمی زیستی خوراکی گردند., Background Oral bioavailability of some drugs can be limited by the residence time of pharmaceutical formulation in the upper gastrointestinal tract. Gastric emptying plays an important role in the dynamics of drug absorption and can lead to variable and unpredictable bioavailability. Approaches for achieving prolonged residence times of the devices in the upper part of the gastrointestinal tract include the use of bilayer floating drug delivery systems.Objective This study was performed to design bilayer floating tablets of diazepam to give immediate release and sustained release. Bilayer floating tablets comprised two layers, i.e immediate release and controlled release layers. Method Bilayer floating systems of diazepam were prepared using hydroxypropylmethyl cellulose (HPMC K4M), polyvinyl pyrolidone (PVP K 30), and microcrystaline cellulose (MCC), which may increase the mean residence time in the gastrointestinal tract. Direct compression method was used for formulation of the bilayer tablets. The immediate release layer is comprised sodium starch glycollate as a superdisintegrant, the sustained release layer is comprised HPMC K4M as the release retarding polymer and microcrystalin cellulose as diluent. Sodium bicarbonate was used as a gas generating agent. Floating tablets were evaluated for hardness, friability, weight variation, drug content, floating properties and in vitro release pattern.Results All formulations floated for more than 6 h. More than 90% of diazepam was released within 30 min (immediate release). HPMC K4M and microcrystalin cellulose sustained the release of diazepam from the controlled release layer for 8 h. The optimized formulation was found to be buoyant for 8 h in stomach. Conclusion Hence, it can be concluded that sustained release floating bilayered tablets of diazepam have been successfully formulated and may be able to provide maximum drug at the site of absorption to improve oral bioavailability.