تاثیر استفاده توام پلیمرهای انتریک و مهارکننده کریستالیزاسیون روی کریستالیزاسیون سیناریزین از حالت فوق اشباع

Abstract

مقدمه داروهای بازی کم محلول در آب به تغییر pH بسیار حساس هستند و پس از انحلال کامل در محیط اسیدی معده تمایل به رسوب سریع در محیط روده دارند که منجر به بازدهی بدنی متغیر می¬شود.هدف در این مطالعه اثر مهاری پلیمرهای مختلف شامل Eudragit L100, Hydroxypropyl methylcellulose, Hydroxypropyl cellulose, Carboxymeyhyl cellulose sodium, Polyvinylpyrrolidone, polyethylene glycol روی کریستالیزاسیون سیناریزین در محلول بافری(pH=6.8) ارزیابی گردید.روش کار بدنبال القای فوق اشباعیت با متد شیفت pH در محلول بافری رسوب دارو نسبت به زمان ارزیابی شد. برای مقایسه¬ی کمی فوق اشباعیت از سطح زیر منحنی غلظت در برابر زمان استفاده گردید. پراکندگی¬های جامد و مخلوط¬های فیزیکی حاوی دارو و پلیمر تهیه وانحلال آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. تست¬های انحلال در حالت فوق اشباع با متد تغییر pH انجام گردید و سطح زیر منحنی غلظت-زمان هریک از نمونه¬ها برای مقایسه میزان فوق اشباعیت مورد استفاده قرار گرفت.نتایج در محلول بافری بدنبال تغییر pH از 1.2 به 6.8 حالت فوق اشباع برای سیناریزین مشاهده شد که به دلیل رسوب سریع ناپایدار بود. اودراژیت L100 اثر قابل توجهی روی مهار کریستالیزاسیون سیناریزین از محلول فوق اشباع داشت. همچنین در حضور HPMC K4M نیز اثر پایدارسازی فوق اشباعیت مشاهده گردید، اما در مقایسه با اثر اودراژیت L100 ضعیف¬¬تر بود(p<0.05) . طبق نتایج انحلال اثر مهاری اودراژیت L100 روی کریستالیزاسیون سیناریزین در مخلوط¬های فیزیکی دیده شد، در حالیکه این اثر در پراکندگی¬های جامد معنی دار نبود. زیرا پراکندگی جامد اودراژیت L100 یک سیستم دارو رسانی مقاوم به اسید ایجاد می¬کند که قادر به ایجاد فوق اشباعیت بدنبال تغییر pH از pH اسیدی به pH خنثی نمی¬باشد. نتایج FTIR و DSCتایید کرد که تعامل بین دارو و پلیمر برای پایدارسازی حالت فوق اشباع امری ضروری استنتیجه گیری طبق نتایج بدست آمده افزودن اودراژیت به فرمولاسیون¬های سیناریزین می¬تواند باعث بهبود انحلال و بازدهی بدنی دارو شود., Introduction poorly water soluble basic drugs are very sensitive to pH changes and following dissolution in the acidic stomach environment tend to precipitate upon gastric emptying, which leads to compromised or erratic oral bioavailability.Aim In this work the inhibitory effect on Cinnarizine crystallization in buffer solution (pH=6.8) was evaluated using various polymers including HPMC, Eudragit L100, NaCMC, HPC, PEG and PVP Method Upon induction of supersaturation in buffer solution using a pH shift method, precipitation was assessed as a function of time. The solid dispersions and physical mixtures containing drug and polymer were prepared and were characterized using dissolution studies. Dissolution analyses were conducted at supersaturated conditions using a pH change method and the area under the concentration-time curve values were calculated for each evaluated composition to provide a quantitative means of comparing the extent of supersaturation.Results Supersaturation in buffer solution was observed for Cinnarizine following an acidic to neutral pH transition, but proved to be unstable due to fast precipitation. Excipient- mediated stabilizing effects on supersaturation were observed using Eud L100, while HPMC also stabilized supersaturation, but to a lesser extent than observed with Eud L100. Dissolution studies demonstrated the stabilizing effect of on supersaturated levels of Cinnarizine in vitro when physically mixed with Cinnarizine. In contrast, Eud L100 in solid dispersion had no significant effect on Cinnarizine concentration in buffer solution. Because solid dispersion of Eud L100 yields an acid resistance delivery system which would not be able to generate supersaturated levels of Cinnarizine following an acidic to neutral pH transition. Interaction between drug and polymer which was confirmed by FT-IR and DSC was necessary for supersaturation stabilization.Conclusion From these findings, the addition of Eud L100 in Cinnarizine formulation might be beneficial to enhance the dissolution and bioavailability of cinnarizine Keywords Cinnarizine, crystallization, supersaturation, bioavailability