بررسی سازگاری داروی رپاگلیناید با اکسپیانهای رایج در فرمولاسیونهای جامد حاوی این دارو به کمک روشهای فیزیکو شیمیایی

Abstract

مقدمه با اینکه اکسپیانها از نظر فارماکولوژیکی بی اثر هستند ولی میتوانند در واکنشهای فیزیکی و شیمیایی با ماده فعال دارویی تداخل داشته باشند. به طور کلی مکانیسمهای تداخل دارو-اکسیپیان به برهم کنش های فیزیکی، شیمیایی و درمانی دسته بندی می شود. بر همکنش فیزیکوشیمیایی احتمالی بین دارو و اکسیپیان های دارویی میتواند ماهیت شیمیایی, پایداری و فراهمی زیستی دارو و در نتیجه امنیت وکارایی فرم دارویی را متاثر کند بنابراین مطالعات پیش فرمولاسیونی نقش مهمی در بررسی سازگاری دارو و اکسیپیان دارد.هدف بررسی سازگاری داروی رپاگلیناید با اکسپیانهای رایج در فرمولاسیونهای جامد حاوی این دارو به کمک روشهای فیزیکو شیمیایی روش کار مخلوط جامد دوتایی 11 از هر کدام از اکسپیان ها به همراه داروی رپاگلیناید تهیه شد. هر یک از مخلوط های تهیه شده با روش دستگاهی DSC و FTIR به طور مخلوط فیزیکی و مخلوط های تحت استرس مورد بررسی قرار گرفت تا ناسازگاری اولیه مشخص شود. سپس با روش HPLC مخلوط های سازگار از بین مخلوط های درمعرض استرس قرار گرفته مشخص شدند.یافته ها در پیش گویی تداخل دارو-اکسیپیان رپاگلیناید با اکسیپیان های مورد مطالعه در این تحقیق به ترتیب 3/53 و 60 در صد پیش گویی های روش های سریعDSC و FTIR با HPLC مطابقت دارند.در این مطالعه بر اساس HPLC داروی رپاگلیناید با اکسیپیان‌های پلی وینیل پیرولیدین, هیدروکسی پروپیل متیل سلولز, کاربومر, هیدروکسی پروپیل سلولز, لاکتوز, ساکاروز, منیزیوم استئارات, سدیم الژینات, سدیم کربوکسی متیل سلولز و پلوکسامر سازگار و با اتیل سلولز, سدیم استارچ گلیکولات, آیروسل, اودراژیت, دکستروز, پلی اتیلن گلیکول 2000 ناسازگار می باشد.نتیجه گیری سازگاری داروی رپاگلیناید با اکسیپیان های رایج مشخص شد و روشی برای فرمولاسیون پایدار قرص رپاگلیناید با اکسیپیان ها معرفی گردید. , Introduction Excipients are added to formulation of dosage forms to optimize process of manufacturing, prescription and absorption. Although excipients are pharmacologically inactive, they may involve in physicochemical reactions with active pharmaceutical ingredient. The mechanisms by which excipients cause drug degradation are categorized as physical, chemical and therapeutic interactions. Possible physicochemical interaction between drug molecule and pharmaceutical excipients can affect the chemical charectristics, stability, bioavailability and finally safety and efficacy of drug molecules. Thus preformulation studies play a significant role in drug excipient compatibility evaluations.Aim The main aim of this study was based on the physicochemical evalution of repaglinide compatibility with some cammon pharmaceutical excipients.Method Binary mixtures of drug with different excipients were prepared and evaluated as an intact physical mixtures or stressed one using to the DSC, FTIR and HPLC methods. Compatible mixture were selected according to HPLC analysis results.Results The selected HPLC method was suitable to quantify the drug in binary mixtures according to PDA (Photo diode Array) analysis. DSC and FTIR predictions were only 53.3 and 60 percent similar to HPLC result in predicting repaglinide-excipient compatibility respectively. The drug molecule was compatible with PVP, HPMC, Carbopol, HPC, Lactose, Sucrose, Mg Stearate, Na Alginate, Na CMC and ploxamer and was incompatibile with PEG 2000, Dextrose, Eudragit, Aerosel, Na Starch Glycolate and EC based on HPLC data. Conclusion Drug-excipient compatibility of repaglinide were studied using analysis of color change, FTIR, DSC and HPLC. Repaglinide-excipient incompatibility as successfully detected and a stable formulation short cut was introduced it was advised to rely on HPLC data in evaluating repaglinide incompatibility with other excipient.