مقایسه اثرات متیل پردنیزولون، سفتریاکسون و اریتروپویتین در بهبود آسیب نخاعی در رت

Abstract

مقدمه بعد از آسیب نخاعی اتفاقات مختلفی رخ می دهد که با دو فاز اولیه و ثانویه پذیرفته شده اند این اتفاقات باعث ایجاد بستری نامناسب برای بهبود نورونی می شود. مکانیسم آسیب ثانویه شامل ایسکمی، التهاب، رهاسازی گلوتامات و آپوپتوز می باشد. سفتریاکسون باعث افزایش بیان ترنسپورترهای گلوتامات می شود.متیل¬پردنیزولون مانع التهاب شده و اثرات نوروپروتکتیو اریتروپویتین نیز ثابت شده است.هدف اثرات سه داروی متیل پردنیزولون، اریتروپویتین و سفتریاکسون و همچنین درمان ترکیبی با این داروها را در بهبود حرکتی مدل رت بعد از آسیب نخاعی مورد بررسی قرار داده شد.روش بررسی موش های صحرایی به صورت تصادفی در شش گروه ده تایی تقسیم شدند لامینکتومی تحت بیهوشی عمومی انجام شد و ایجاد ضایعه با روش Weight dropping انجام گرفت. بعد از آسیب گروها به جز گروه سالین دارو دریافت نمودند و به مدت 6 هفته تست حرکتی از آن ها گرفته شد.یافته ها ارزیابی نتایج تست بهبود حرکتی (BBB) طی شش هفته پس از آسیب نخاعی در گروه های مختلف، حاکی از معنی دار بودنP<0.001)) رژیم های دارویی متفاوت نسبت به گروه های کنترل بود.نتیجه گیری داروی متیل پردنیزولون بهترین اثر درمانی را داشت. مطالعات اخیر به اثرات بسیار مفید اریتروپویتین به عنوان نوروپروتکتیو اشاره دارد مطالعه حاضر این اثرات را تائید می نماید. نتجه مطالعه حاضر به اثرات درمانی اریتروپویتین با یا بدون متیل پردنیزولون اشاره دارد., Following an initial impact after spinal cord injury (SCI), there is a cascade of downstream events termed 'secondary injury', which culminate in progressive degenerative events in the spinal cord. These secondary injury mechanisms include, ischemia, inflammation, glutamate excitotoxicity, cytoskeletal degradation and induction of extrinsic and intrinsic apoptotic pathways. Ceftriaxone modulates uptake activity of glial glutamate transporter-1 against global brain ischemia in rats. Methylprednisolone(MP) was proposed to prevent inflammatory. Erythropoietin(EPO) Exerts a Neuroprotective Function. AimThe present study has designed to compare the effects of methylprednisolone, ceftriaxone and erythropoietin on spinal cord injury in the rats..Material and MethodsRats were divided in 6 trauma groups that consisted of 10 rats for each group. Laminectomy was performed under general anesthesia and the spinal cord was exposed with intact dura mater, and injury was created by the using the weight dropping model. After the spinal cord injury, drugs were administered immediately intraperitoneally. All groups received drugs or saline and were observed every week for 6 weeks. Hind limb motor function was assessed using the Basso, Beattie and Bresnahan (BBB) scale.Results Following SCI and MP administration, There were significant differences for BBB scores in the first (P<0.001), second (P<0.001), third (P<0.001), fourth (P<0.001), fifth (P<0.001) and sixth (P<0.001) weeks.Pharmaceutical groups methylprednisolone and methylprednisolone plus EPO showed statistically significant difference with the control group in 6 weeks(P<0.001).DiscussionThe results of this study demonstrate that animals receiving methylprednisolone showed a significant motor recovery than other groups. Recent studies in animal models showed that EPO is very useful in increasing neurological recovery after experimental SCI, The result of our study demonstrated improvement effects of the erythropoietin with or without methylprednisolone on animals.