تهیه و ارزیابی برون تن خصوصیات فیزیکوشیمیایی شیاف مایع ترموژل شونده دیازپام

Abstract

سابقه و زمینه دیازپام داروی مفیدی برای درمان تشنج است. مصرف خوراکی دیازپام راه تجویز انتخابی در دارو درمانی روزانه می باشد. اما گاهی، به ویژه هنگامی که اثر ضد تشنج آن لازم است، فرآورده رکتالی مدنظر بوده است. هدف در مطالعه حاضر ژل های رکتالی دیازپام بصورت شیاف مایع، با هدف بهبود اثر درمانی، پذیرش بیمار و بهره دهی درمانی فرموله شدند.روش کار طرح box-Behnkenبا سه فاکتور در سه سطح برای تهیه و ارزیابی ژل ها با روش سرد توسط پلوکسامر 407 تهیه گردید. طرح رسپانس سطح برای بررسی تأثیر متغیرهای مستقل مانند کلرورسدیم، مقدار پلوکسامر و مقدار داروی دیازپام بر روی متغیرهای وابسته مانند دمای ژل شدن، قدرت ژل، pH، میزان محتوای دارویی، قابلیت به سرنگ کشیده شدن و تزریق از سرنگ، انحلال و فرسایش، رهش و نفوذپذیری ژل انجام گردید. نتایج بهترین فرمولاسیون D3، در ظاهردر فرم محلول (سل) شفاف و روشن بود، دمای ژل شدن، 29 درجه سانتی گراد، قدرت ژل 38 میلی متر و محتوای دارویی آن 040/0% بود. pH فرمولاسیون ها بین 56/7 متغیر بود که در محدوده قابل قبول برای مخاط رکتوم می باشد. قدرت موکوادهزیوی 95/24 گرم بر واحد سطح مخاط بدست آمد. نتایج رهش بطور برون تن نشان داد که آزادسازی دارو تا 8 ساعت طول می کشد. فلاکس نفوذپذیری برای بهترین فرمولاسیون منتخب D3، 0003/0 میلی گرم بر دقیقه بر واحد سطح بود. نتایج DSC نشان داد که تداخل بین دارو و پلیمر ایجاد شده است.نتیجه گیری از یافته ‌ها چنین بر می آید که ژل های داخل رکتوم بطور in situ، ممکنست بالقوه سیستم های دارورسانی مناسبی برای دیازپام باشد., Background Diazepam is very useful agent for the immediate treatment of seizures. Generally, oral administration of diazepam is the choice route in the daily practice of pharmacotherapy. However, in some circumstances, especially when its anticonvulsant action is necessary, rectal preparation is considered.Objective The present work was undertaken to formulate thermosensitive diazepam liquid suppository with the objective of improving the therapeutic efficacy, patient compliance and bioavailability. MethodsA Box-Behnken design with three factors, three-level was used for preparation of suppositories. Suppositories were formed by using cold method with poloxamer 407 as a thermogelling polymer. Response surface design was employed to study the effect of independent variables, NaCl (X1, 50-150 mg), amount of poloxamer 407 (X2, 10-20 %w/v) and amount of diazepam (X3, 5-15 mg), on the dependent variables as gelation temperature, gel strength, Syringeability/injectability, drug content, pH, dissolving/erosion and detachment force onto gel surface, release and permeation. Results The best selected formulations (as D3) had a clear appearance in the sol form, with gelling temperature of the rectal gels ranging 29, respectively. The gel strength of the formulations varied from 38 mm; the drug content was 0.040%. The pH of the formulations ranged between 7.56, i.e. no mucosal irritation is expected as the pH was in the acceptable range. Mucoadhesive strength was adequate (24.95 g/cm2) to provide prolonged adhesion. In vitro drug release studies showed that the prepared formulations could release the drug for up to 8 h.Conclusion From these findings it can be concluded that in situ thermosensitive diazepam liquid suppository may be potential drug delivery systems for diazepam to overcome first-pass metabolism and thereby to improve the bioavailability.