بررسی نفوذپذیری روده ای داروی انوکساپارین

Abstract

مقدمه انوکساپارین به عنوان داروی ضد انعقاد در درمان و پیشگیری اختلالات انعقادی مصرف می شود. تزریق مکرر زیر جلدی این دارو در طول روز گاها" موجب محدودیت مصرف آن می باشد. انوکساپازین دارای محلولیت بالا در آب و نفوذپذیری پایین از غشای دستگاه گوارش می باشد.هدف بررسی نفوذپذیری روده ای محلول ساده ی انوکساپارین در غلظت های مختلف و پس از قرارگیری در لیپوزوم و همینطور پس از اتصال به پپتیدهای نفوذگر سلولی با استفاده از متد SPIP(Single-Pass Intestinal Perfusion) جهت افزایش نفوذپذیری انوکساپارین هدف این پایان نامه می باشد.روش کار و مواد جهت تهیه فرمهای لیپوزوم از متد تزریق اتانول استفاده شد. همچنین دو نوع CPP (Cell Penetrating Peptides) از پیش سنتز شده با توالی تریپتوفان لیزین و تریپتوفان آرژنین مورد استفاده قرار گرفت. جهت اندازه گیری نفوذپذیری روده ای نیز از روش SPIP استفاده شد. در این روش پس از کانولاسیون ژژنوم روده موش صحرایی، دارو با سرعت ثابت وارد روده شده و با مقایسه غلظت تصحیح شده خروجی به ورودی میزان نفوذپذیری روده ای) (Peff محاسبه گردید.یافته ها نفوذپذیری روده ای انوکساپارین با غلظت های 10 ، 20 و 30 میلی گرم بر میلی لیتر به ترتیب برابر 6- 10×(712/0±170/2)، 6- 10× (599/0 ± 756/4) و 6-10×(361/1±064/7) سانتی متر بر ثانیه محاسبه شد. مقدار عددی Peff برای فرم لیپوزوم با غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر برابر 5-10×(134/0±188/2) سانتی متر بر ثانیه و برای فرم های متصل به CPP با توالی تریپتوفان لیزین برابر 5-10 ×(166/0±650/2) سانتی متر بر ثانیه و توالی تریپتوفان آرژنین برابر 5-10 × (099/0± 726/2) سانتی متر بر ثانیه محاسبه شد. نتیجه گیری نفوذپذیری دارو پس از قرارگیری در لیپوزوم افزایش یافت. به علاوه داروی متصل به CPP و قرار داده شده در لیپوزوم نفوذپذیری بیشتری را نسبت به فرم لیپوزوم ساده نشان داد. این تغییرات نمایانگر تاثیر لیپوزومها و CPP ها در جهت افزایش نفوذ دارو به سلول ها میباشد. , Introduction Enoxaparin is an anticoagulant drug which is widely used in the treatment and prophylaxy of different coagulation disorders such as deep vein thrombosis. The subcutaneous route of administration, sometimes in repeated doses during 24 hours, represents a limitation to its use. Aim In This study with the aim of improving Enoxaparin intestinal permeability, the SPIP (Single-Pass Intestinal Perfusion) method was used for measuring the intestinal permeability of enoxaparin in the simple form, also after being in Liposomes as well as drugs bound to cell penetrating peptides (CPP) in rat. Methods and materials Liposomes were prepared by a modified ethanol injection method (Batzri and Korn, 1973). CPP’s Used in this study had Tryptophan-Lysine (W-R) and Tryptophan-Arginine (W-K) Sequences. The ability to permeat investigated using SPIP method in rat. In this method after cannulation of rat's intestine jejunum drug was entered with a constant rate and intestinal permeability was calculated by comparing the corrected output to Input concentration.Results the mean permeability in simple enoxaparin solution for Cin = 10 mg/mL in 3 rats was found to be Peff Mean= (2.170±0.712) ×10-6 (cm/s) , for Cin = 20 mg/mL was calculated (4.756±0.599) ×10-6 (cm/s) and for Cin = 30 mg/mL was measured (7.064±1.361) ×10-6 (cm/s). Peff Mean for enoxaparin encapsulated in liposome for Cin = 10 mg/mL was calculated (2.188±0.134) ×10-5 (cm/s). , the mean permeability for EN-C-L with Tryptophan-Lysine sequence in Cin = 10 mg/mL calculated (2.650±0.166) ×10-5 (cm/s) and for other cpp Tryptophan-Arginine was found (2.726±0.099) ×10-5 (cm/s).Discussion EN-C-L form significantly enhanced the intestinal perfusion of Enoxaparin compared to EN-L form. besides both EN-C-L and EN-L Forms had much more intestinal perfusion than the aqueous solution of Enoxaparin. these results show the effect of Liposomes and CPPs in increasing drug's permability into cells.Keyword SPIP, Enoxaparin, CPP, Nanocarriers, Liposome, Effective intestinal Perfusion