تهیه و ارزیابی خصوصیات برون تن ژل های داخل بینی سلژیلین هیدروکلراید

Abstract

سابقه و زمینه سلژیلین هیدروکلراید یک مهارکننده برگشت پذیر منوآمینو اکسیداز است که برای درمان مراحل ابتدایی پارکینسون، افسردگی و زوال عقل بکار می رود. هدف در مطالعه حاضر، ژل های مخاط چسب داخل بینی سلژیلین با هدف بهبود اثر درمانی، پذیرش بیمار و بهره دهی درمانی فرموله شدند.روش کار طرح box-Behnkenبا سه فاکتور در سه سطح برای تهیه و ارزیابی ژل ها با روش سرد با استفاده از پلوکسامر 407 تهیه گردید. طرح رسپانس سطح برای بررسی تأثیر متغیرهای مستقل مانند امولسیفایر (X1، 2-0%)، مقدار پلوکسامر (X2، 520-16%) و مقدار داروی سلژیلین (X3، 100-25 میلی گرم) بر روی متغیرهای وابسته مانند دمای ژل شدن، قدرت ژل، pH، میزان محتوای دارویی، قابلیت کشیده شدن و تزریق از سرنگ، قایلیت انحلال و فرسایش، رهش و نفوذپذیری ژل انجام گردید. نتایج فرمولاسیون های منتخب مانند S10 و S14، در ظاهر در فرم محلول (سل) شفاف و روشن بودند، دمای ژل شدن آن ها به ترتیب 33 و 34 درجه سانتی گراد بود. قدرت ژل ها به ترتیب 67/4 و 68/0 میلی متر بود. مقدار محتوای دارویی، برای هر فرمولاسیون ژل 100% بود. pH فرمولاسیون های ژل بین 11/7-71/6 متغیر بود که هیچگونه تحریک در مخاط ایجاد نکرده و در محدوده قابل قبول برای مخاط بینی می باشد. قدرت موکوادهزیوی ژل های S10 و S14 به ترتیب 69/63 و 16/244 گرم بر واحد سطح مخاط بدست آمد. نتایج رهش بطور برون تن ژل ها نشان دادکه آزادسازی دارو تا 8 ساعت طول می کشد. فلاکس نفوذپذیری برای فرمولاسیون منتخب S10، 0004/0 میلی گرم بر دقیقه بر واحد سطح بود. نتایج DSC نشان دادکه درژل ها تداخل بین دارو و پلیمر ایجاد شده است.نتیجه گیری از یافته چنین بر می آید که ژل های داخل بینی بطور in situ، ممکنست بالقوه سیستم های دارورسانی مناسبی برای سلژیلین هیدروکلراید باشد., Background Selegiline Hydrochloride is a selective irreversible MAO-B inhibitor which is used in the treatment of early-stage Parkinson's disease, depression and dementia. It shows low bioavailability due to high hepatic first pass metabolism. Objective The present work was undertaken to formulate mucoadhesive buccal films of selegiline with the objective of improving the therapeutic efficacy, patient compliance and bioavailability. MethodsA Box-Behnken design with three factors, three-level was used for preparation of gels. Gels were formed by using cold method with poloxamer 407 as a thermogelling polymer. Response surface design was employed to study the effect of independent variables, emulsifier (X1, 0-2 %w/v), amount of poloxamer 407 (X2, 16-20 %w/v) and amount of selegiline (X3, 25-100 mg), on the dependent variables as gelation temperature, gel strength, Syringeability/injectability, drug content, pH, dissolving/erosion and deteachment force onto gel surface, release and permeation. Results Selected formulations (as S10 and S14) had a clear appearance in the sol form, with gelling temperature of the nasal gels ranging 33 and 34, respectively. The gel strength of the formulations varied from 4.67 and 0.68 mm; the drug content was 100%. The pH of the formulations ranged between 6.71-7.11, i.e. no mucosal irritation is expected as the pH was in the acceptable range. Mucoadhesive strength was adequate (63.69-244.16 g/cm2) to provide prolonged adhesion. In vitro drug release studies showed that the prepared formulations could release the drug for up to 8 h. Permeation flux for the optimized formulation (S10 gel) was 0.0002 mg/min/cm2. The DSC analysis revealed that there was drug-polymer interaction. Conclusion From these findings it can be concluded that in situ nasal gels may be potential drug delivery systems for selegiline hydrochloride to overcome first-pass metabolism and thereby to improve the bioavailability.