بررسی تاثیر سیلیمارین بر اختلال حافظه در رت های نر دیابتی

Abstract

مقدمه دیابت شیرین یك اختلال متابولیكی مزمن است كه با هیپرگلیسمی مشخص می شود. این بیماری باعث اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت در حیوانات دیابتی می شود كه یكی از علل آن استرس اكسیداتیو ناشی از تشكیل رادیكال های آزاد اكسیژن می باشد. دیابت، استرس اكسیداتیو به خصوص در ناحیه هیپوكامپ را که نقش مهمی در فرایند یادگیری و حافظه دارد افزایش می دهد. در نتیجه، اختلال در عملكرد های شناختی موجب افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و آلزایمر می شود.هدف در این مطالعه هدف بررسی نقش مصرف سیلیمارین بر روی اختلال حافظه و یادگیری در حیوانات مبتلا به دیابت می باشد.روش کار 65 رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 8 گروه هشت تایی(کنترل، دریافت کننده نرمال سالین، دریافت کننده PEG، دیابتی، دیابتی+ سیلیمارین، دیابتی+ دونپزیل) تقسیم شدند. دیابت، با تزریق استرپتوزوسین تک دوز(mg/kg, ip65) در موش های صحرایی نر القا شد. سیلیمارین در سه گروه با سه دوز(mg/kg, ip50،100،200) و دونپزیل در گروه کنترل مثبت با دوزmg/kg, ip)3) روزانه و به مدت 10روز تزریق شد. همه گروه ها پس از 10 روز به روش احترازی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس تست و مقایسه شدند.یافته ها داده های حاصل از آزمون احترازی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس در حیوانات گروه های تحت تیمار با سیلیمارین نشان داد كه مصرف سیلی مارین به طور معنی داری باعث بهبود پارامترهای حافظه و یادگیری در موش های صحرایی نر دیابتی شده است (p<0/05).نتیجه گیری بررسی نتایج به دست آمده نشان داد كه سیلیمارین به صورت وابسته دوز توانست اختلال شناختی ناشی از دیابت را کاهش دهد., Background Diabetes mellitus is a metabolic disorder which is associated with hyperglycemia. This disease leads to derangements in processes relating to learning, memory and cognitive disorders in diabetic animals. One of the reasons for these variations is oxidative stress induced by generation of reactive oxygen species in diabetes. Diabetes can increase oxidative stress, especially in the hippocampus, which plays an important role in memory and learning process. As a result, cognitive dysfunction increases the risk of dementia and Alzheimer's disease.Aim The aim of this study was to investigate the effect of silymarin on memory and learning impairment in male diabetic rats.Materials and Method Sixty five Wistar rats (200-250g) were randomly divided into eight groups control, receiving saline, receiving PEG (Silymarin vehicle), diabetic, diabetic with silymarin and diabetic with donepezil. Diabetes was induced by single injection of streptozotocin (65 mg/kg; ip). Three diabetic groups received daily injection of silymarin with three doses (50,100,200 mg/kg; ip) and positive control group received daily injection of Donepezil (3 mg/kg; ip) for 10 days. Then in all groups after 10 days, step through latency time was assessed by using passive avoidance test (shuttle box) and compared with each other.Results The results of the passive avoidance test using shuttle box in silymarin treated groups indicated that silymarin significantly increased the STL1 (the short memory) and improved the learning and memory parameters in diabetic rats (p<0.05).Conclusion The obtained data indicate that treatment with silymarin could reduce dose-dependently the cognitive impairments caused by diabetes.