بررسی اثرمصرف حاد داروی پرگابالین بر روی سندرم محرومیت از مرفین در موش صحرائی نر

Abstract

مقدمه تاثیر بر روی نوروترنسمیترهای تحریکی مانند گلوتامات، مادهP و...یکی از مکانیسم های مهم ضد دردی مورفین می باشد. بعد از قطع ناگهانی مصرف مزمن مورفین بعد از مدتی نورترنسمیترهای مذکور افزایش می یابند . نتایج مطالعات قبلی تاثیر پرگابالین در کاهش نروترنسمیترهای فوق الذکر را اثبات نموده است . هدفهدف از مطالعه حاضر،ارزیابی تاثیر پرگابالین بر روی علائم سندرم محرومیت از مرفین درموش صحرایی است. روش کار برای ایجاد وابستگی از تزریق دوزهای فزاینده9 روزه مورفین، در دوزهای 5mg/kg(روز اول) ، 10mg/kg( روز 2 تا 3) ، 15mg/kg( روز 4 تا 5 )، 20mg/kg( روز6 تا 7( و25mg/kg ( روز 8 تا9 ) به شکل زیر جلدی استفاده شد و در صبح روز نهم تک دوز نالوکسان(4mg/kg,ip) نیم ساعت بعد از دریافت اخرین دوز مورفین ، علایم سندرم محرومیت )پرش ،حرکات شبیه سگ خیس ، دندان قروچه، تیمار آلت تناسلی و ...(به مدت 45 دقیقه ثبت گردید. در گروهای دریافت کننده پرگابالین، دارو در سه دوز(mg/kg 10، 5 ، 2.5) به روش داخل صفاقی فقط در روز نهم یک ساعت بعد از تزریق اخرین دوز مورفین ، تزریق شد.نتایج نتایج نشان داد که تزریق پرگابالین در مقادیر(5,10mg/kg) نسبت به گروه مورفین موجب کاهش معنی دار (p<0.001) علایم قطع مصرف (پرش ، لرزش سر ، لرزش بدن ، ایستادن روی دو پا و...) گردید . ولی در دوز 2.5میلی گرم ( p0.05 ) کاهش این علایم معنی دار نبود. نتیجه‌گیری نتایج حاصل نشان میدهد تزریق حاد داروی پرگابالین در دو دوز تعیین شده (5,10mg/kg)توانسته به طور معنی داری باعث کاهش علایم ناشی از ترک مصرف مزمن مورفین شود. , Introduction Influencing the excitatory neurotransmitters such as glutamate, P substance etc is one of the important analgesic mechanisms of morphine. After abrupt discontinuation of morphine consumption, the amount of neurotransmitters increase after abrupt discountinuation of morhine consumtion. Pregabalin is evaluated in this study with the hypothesis of reduction of excitatory neurotransmitters.Objective the aim of this study to evaluate the effect of acute administration of pregabalin on morphine withdrawal symptoms in rats.Materials and Methods Experiments were implemented on rats weighing between 225 and 275 g. In order to create a dependency, morphine injection was performed 9 days at doses of of 5 mg/kg (Day 1), 10 mg/kg (Days 2 and 3), 15 mg/kg (Days 4 and 5), 20 mg/kg (Days 6 to 7) and 25mg/kg (Days 8 and 9) subcutaneously twice a day. At the morning of ninth day, 30min after morphine injection, naloxone was injected at a dose of 4 mg/kg and intraperitoneally, and then signs of depreviation syndrome such as jumping, wet dog movements etc were recorded for 45 minutes. In the groups treated with pregabalin, the drug was injected in three doses of 10, 5, 2.5 mg/kg intraperitoneally at ninth day and an hour after injecting the last dose of morphine. Results According to the recorded results, it was observed that at doses of 5,10 mg/kg (p <0.001) compared to control group (morphine) most of symptoms such as jumping, gestures like wet dog, teeth chattering etc. were less severe. Conclusions The results demonstrate that doses of 10 and 5 mg/kg morphine reduced symptoms of deprivation syndrome significantly.Key words Pregabalin, Deprivation syndrome,Morhine, Rat