مطالعه خواص آنتی اکسیدانی عصاره گیاه Marrubium vulgareدر هپاتوسیتهای رت

Abstract

نقش رادیکالهای آزاد به عنوان یک سم برای سلول شناخته شده است، به طوریکه از ایجاد پر اکسیداسیون چربی تا تداخلات مراحل بیو شیمیایی در بدن را شامل می‌شود. عصاره گیاه ماروبیوم به صورت سنتی برای درمان بیماریهایی از جمله التهاب، درد،اختلالات گوارشی و. . . استفاده می‌شود. هدف در این مطالعه اثر حفاظتی عصاره این گیاه در مقابل استرس اکسیداتیو القا شده توسط مدل اکسیداتیو مس، روی هپاتوسیتهای ایزوله رت مورد بررسی شده است. روش بررسی بعد از جمع آوری گیاه ماروبیوم از مناطق اطراف کیاسر، اندامهای هوایی آن خشک شده و عصاره متانولی آن با روش ماسراسیون تهیه شده و محتوای کمی فنول و فلاونويید آن اندازه گیری شد. هپاتوسیتها از رت SD به وسیله‌ی روش 2 مرحله ای پرفیوژن کلاژناز جداسازی شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره، میزان مرگ سلولی، تشکیل گونه‌های فعال توسط پروب دیکلروفلورسین دی استات، پتانسیل غشایی میتوکندری با ردامین 123 و لیپید پراکسیداسیون با تری کلرواستیک اسید اندازه گیری شد. نتایج محتوای فنول و فلاونويید گیاه به ترتیب 60.4mg گالیک اسید و 12.05mgکرستین محاسبه شد. با توجه به تحقیقات قبلی میزان ماروبین عصاره 156mg بوده است. عصاره متانولی و کرستین در تست DDPH به ترتیب فعالیت آنتیاکسیدانی Rc50=8. 24µg/ml، Rc50=3µg/ml نشان دادند. بر اساس آزمایشات عصاره 1µl/mlبه طور معنی داری میزان مرگ سلولی را کاهش داده است؛ ولی تجویز عصاره با غلظت 2µl/ml خود باعث افزایش مرگ سلولی شد. بحث و بررسی نتایج عصاره متانولی توانست از آسیب اکسیداتیو، تولید ROS، از بین رفتن بیوانرژتیک میتوکندری و لیپید پراکسیداسیون ممانعت کند و این احتمالا به دلیل وجود ترکیبات فنولی و دی ترپنی در این عصاره است. مکانیسم‌هایی چون خنثی کردن رادیکال آزاد، متوقف کردن زنجیره اکسیداسیون، ممانعت از مسیرهای منتهی به نکروزمی تواند در این محافظت سهیم باشد.