تجزیه و تحلیل نسبت های مالی داروخانه دانشکده داروسازی تبریز در سال های86 تا 90
Abstract
مقدمه: داروخانه به عنوان یک مرکز پزشکی دارای ویژگیهای خاص بنگاه اقتصادی است. داروساز شاغل در داروخانه علاوه بر ارائه خدمات علمیمراقبت داروئی، مسئولیت تهیه وتدارک دارو را نیز بر عهده دارد.
داروخانه آموزشی دانشکده داروسازی تبریز بر اساس قانون بایستی بدون اتكاء به اعتبارات دولتی اداره گردد در نتیجه مدیریت مالی در این داروخانه جهت تداوم و گسترش فعالیت اهمیت فراوانی دارد.
هدف: هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل نسبتهاي مالي داروخانه دانشکده داروسازی در یک دوره 5 ساله( سال های 86 تا 90 ) جهت بهرهبرداري در تصميم گيريهای آتی مديريتي میباشد.
روش کار: این تحقیق به صورت توصیفی بوده و چک لیست ها و پرسشنامه های تهیه شده با همکاری مدیریت و کادر مالی داروخانه تکمیل گردیده است.
نتایج: طبق نتایج به دست آمده نسبت جاری و آنی این داروخانه طی 5 سال مورد مطالعه دچار کاهش شده که این امر به دلیل افزایش خرید سالانه و افزایش بدهی این داروخانه به شرکتهای پخش بوده است. نسبت گردش موجودی بین عدد 3 و 4 در نوسان بوده، میانگین دوره وصول مطالبات 53 تا 71 روز، میانگین سنی موجودی کالا 92 تا 112روز و سیکل عملیاتی نیز بین 149تا 186 روز میباشد. حاشیه سود ناخالص بعد از افزایش قابل توجه در سال 87 در سالهای بعدی به علت افزایش سهم فروش داروهای با سود کمتر بیماران خاص و داروهای خارجی با کاهش مواجه گشته ونهایتاً به 5/7 درصد در سال 90 رسیده است و حاشیه سود خالص نیز با توجه به عدم تغییر قابل توجه در هزینههای عملیاتی و غیر عملیاتی از روند تغییرات حاشیه سود ناخالص تبعیت کرده و از سال 87 روبه کاهش بوده است.
نتیجه گیری: در اکثر موسسات بهداشتی و درمانی روند ثبت و طبقه بندی گزارشهای مالی انجام میگیرد. اما جهت مدیریت بهینه و افزایش بهره وری لازم است ضمن تهیهی صورتهای مالی و محاسبهی نسبتهای مالی این گزارشات جهت ارزیابی عملکرد مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.