بهبود سرعت انحلال آلبندازول به روش اسپری درایینگ همزمان با مواد آبدوست

Abstract

مقدمه: آلبندازول یک داروی ضد انگل با فراهمی زیستی پایین است که طیف اثر گسترده، تحمل خوب نسبت به دارو و قیمت پایین آن باعث شده است تا تلاشهای زیادی برای بهبود فراهمی زیستی دارو انجام گیرد. هدف: هدف از این مطالعه بهبود سرعت انحلال آلبندازول با استفاده تکنیک کواسپری درایینگ دارو- حامل های هیدرفیل است. مواد و روش کار: پودر دارو و حامل هیدروفیل بدست آمده از اسپری درایر جهت ارزیابی سرعت انحلال دارو در محیط مشابه سازی شده ی معده (SGF) با استفاده از دستگاه USP II استفاده شد. تست محلولیت دارو نیز در فرمولاسیون ها با گذاشتن نمونه ها به مدت 72 ساعت در دستگاه شیکر انکوباتوردار با دمای C°5/0 37 ساعت انجام شد. جهت بررسی کریستالینیتی دارو و حامل در فرمولاسیون ها، از تست های DSC و PXRD استفاده شد. تست FT-IR برای بررسی تداخل دارو با حامل در یکی از فرمولاسیون ها انجام شد. زاویه ی سکون جهت مقایسه ی ریزش پذیری پودرهای به دست آمده اندازه گیری شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که اسپری درای کردن آلبندازول به تنهایی تفاوت معنی داری در افزایش سرعت انحلال ایجاد نکرده است. قند ها وپلی اول های استفاده شده نیز سرعت انحلال را افزایش داده اند ولی در مقایسه با آلبندازول اسپری درای شده این اختلاف چندان زیاد نبود. کرموفور بطور موثری سرعت انحلال را بهبود بخشید. بر خلاف انتظار، فرمولاسیون تهیه شده با سدیم لوریل سولفات(SLS) محلولیت را احتمالا به دلیل تشکیل کمپلکس یونی بین دارو و حامل، کاهش داد. نتایج DSC و PXRD نشان داد که اسپری درای کردن باعث کاهش کریستالینیتی دارو می شود و فرمولاسیون تهیه شده با SLS و کرموفور بیشترین کاهش در کریستالینیتی را داشتند. کاهش ریزش پذیری در فرمولاسیون های اسپری درای شده مشاهده شد. نتیجه گیری: ‌یافته ها حاکی از آن است که استفاده از تکنیک اسپری درای کردن آلبندازول به همراه یک حامل هبدروفیل مناسب مثل کرموفور، می تواند سرعت انحلال دارو را به طور موثری افزایش دهد.