مطالعه میزان علاقه دانشجویان دوره عمومی داروسازی به ادامه تحصیلات تخصصی
Abstract
مقدمه: يكي از مشكلات شايع نظامهاي آموزشي ، در بسياري از كشورهاي جهان ، از كشورهاي پيشرفته تا در حال توسعه و عقب مانده ، كاهش انگيزه تحصيلي دانشجویان مي باشد كه زيانهاي علمي ، فرهنگي و اقتصادي زيادي را متوجه دولتها و خانوادهها مي كند تلاش براي شناسايي عوامل مهم در كاهش انگيزه و پيشرفت تحصيلي و ارائه راهبردها و انجام اقداماتي در جهت كم كردن خسارات ناشي از آن امری ضروری می باشد.
هدف: با توجه به مشکلات اجتماعی و اقتصادی و چالشهای پیش رو هدف از این پروژه بررسی دلایل انتخاب رشته داروسازی در وهله ی اول و دلایل کاهش علاقه مندی دانشجویان رشته داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز برای ادامه تحصیلات تخصصی می باشد.
روش کار: این مطالعه ازنوع توصیفی و تحلیلی می باشد. نمونه مورد مطالعه 180نفر از دانشجویان رشته داروسازی سه ورودی بودند.در این پروژه از بین خیل زیاد عوامل موثر؛ عوامل شاخص و مهم شامل وضعیت تاهل، میزان درآمد، تحصیلات و شغل والدین، وضعیت سکونت، معدل، دلیل انتخاب رشته داروسازی و دلایل علاقه مندی و بی علاقگی به ادامهی تحصیلات تخصصی دانشجویان انتخاب شد و در قالب یک پرسشنامه طراحی گردید و توسط جامعه آماری انتخاب شده تکمیل گردید و نتایج استخراجی توسط نرم افزار SPSSآنالیز گردید.
یافته ها: افراد پراکنده پرسشنامه در این پروژه 68 درصد دختر و 32 درصد پسر بودند. پدران دانشجویان 42 درصد دارای شغل آزاد 27 درصد کارمند 19 درصد فرهنگی 8 درصد پزشک و 4 درصد بازنشسته بودند. از لحاظ سطح تحصیلات والدین بخش اعظم )به میزان 28 درصد( دارای مدرک فوق دیپلم و مدرک دکترا با هشت درصد کمترین میزان را دارا بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در شروع تحصیلات داروسازی عمومی وجود بازار کار مناسب(با ضریب همبستگی 64/0) علت اصلی انتخاب رشتهی داروسازی بود، در حالیکه طولانی بودن دورهی تحصیلات تخصصی(با ضریب همبستگی58/0) و ابهام در آیندهی شغلی(با ضریب همبستگی54/0) به عنوان موانع وعلل اصلی عدم علاقه دانشجویان برای ادامهی تحصیلات تخصصی بودند درعین حال علاقهمندی به پژوهش دلیل اصلی دانشجویان برای ادامه تحصیل می باشد.