بررسي فعاليت ضد ميکروبي نانو ذرات PLGA حاوی ونکومايسين عليه ايزوله هاي باليني انتروكوك
Abstract
تحقیقات مختلف بر روی نانوذرات آنتی بیوتیک ها، نشان می دهد در بیشتر موارد سوسپانسیون حاوی این ذرات اثر ضد میکروبی بهتری دارد. البته در برخی موارد نیز اثر ضد میکروبی تغییر نکرده و یا تضعیف شده است. با توجه به ویژگی هایی مانند افزایش اثربخشی داروها، کاهش تخریب داروها، کاهش عوارض جانبی داروها، کنترل رهش داروها استفاده از نانوذرات به عنوان حاملی برای داروها اهمیت فراوانی یافته است. هدف از این بررسی، تهیه نانوذرات ونکومایسین توسط پلیمر پلی لاکتیک کو گلیکولیک اسید (PLGA) و بررسی میزان اثر ضد میکروبی نانوذرات علیه سویه های مختلف باکتری انتروکوک جداشده از نمونه های بالینی و مقایسه آن با محلول دارویی می باشد.
نانوذرات ونکومایسین با تکنیک امولسیون مضاعف (W1/O/W2) به روش تبخیر حلال تهیه شدند. PLGA به عنوان پلیمر نامحلول در آب، در فاز آلی امولسیون اولیه حل شد. ونکومایسین حل شده در آب مقطر به عنوان فاز آبی امولسیون اولیه و دی کلرو متان به عنوان حلال آلی امولسیون اولیه و محلول 2/0 % پلی وینیل الکل به عنوان فاز خارجی امولسیون ثانویه انتخاب گردیدند. در این بررسی نانوذرات با نسبت های مختلف دارو به پلیمر تهیه شدند و میزان بارگیری، کارایی بارگیری، بازده تولید و اندازه ذرات محاسبه شدند. برای بررسی فعالیت ضد میکروبی نانوذرات تهیه شده در مقایسه با محلول دارو از روش رقیق سازی متوالی در محیط مایع استفاده شد. MIC نانوذرات PLGA حاوی ونکومایسین در مقایسه با محلول دارو علیه ایزوله های بالینی باکتری انتروکوک تعیین گردید.
با افزایش نسبت پلیمر در نانوفرمولاسیون تهیه شده کارایی بارگیری دارو کاهش یافت، هم چنین بازده تولید و اندازه ذره ای نانوذرات با افزایش همراه بود. سویه های مختلف باکتری انتروکوک که از نمونه های بالینی جدا شده بود، در دو دسته حساس و مقاوم به ونکومایسین، برای ارزیابی اثر ضد میکروبی نانوذرات تهیه شده ونکومایسین با پلیمر PLGA در مقایسه با محلول دارویی به کار رفت. بر اساس نتایج به دست آمده اثر ضد میکروبی نانوذرات پلیمری ونکومایسین علیه سویه های جدا شده انتروکوک در دو گروه حساس و مقاوم به ونکومایسین، ضعیف تر از محلول دارویی بود. هم چنین اثر ضد میکروبی نانوذرات تهیه شده بر سویه های بالینی انتروکوک مقاوم به ونکومایسین در مقایسه با سویه های حساس، ضعیف تر بود. این کاهش اثر ضد میکروبی می تواند در نتیجه رهش کند دارو از نانوذرات که در نتیجه پیوند الکترواستاتیک دارو با پلیمر اتفاق می افتد، باشد.