تهیه و ارزیابی in-vitro هیدروژل های پلیمری هوشمند جدید حاوی انسولین

Abstract

اهداف طی سال های اخیر پلی مر های هیدروژلی (hydrogel) حساس به دما و pH تحت عنوان سیستم های باهوش برای دارو رسانی توسعه پیدا کرده اند. پلی مر های حساس به دما و pH همچنین برای دارورسانی خوراکی پروتئین ها و پپتیدها طراحی شده اند. یکی از پلی مرهای حساس به دما که به طور وسیعی بررسی شده است N-isopropyl acrylamide(NIPAAm) می باشد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی کوپلیمرهای بر پایه ی NIPAAm برای دارورسانی دهانی انسولین می باشد. مواد و روش ها کوپلیمرهای NIPAAm-MAA (Methacrylic acid)-HEM (Hydroxyethyl methacrylate) با واکنش زنجیره ای رادیکالی با نسبت 86410 سنتز شدند. بنزوئل پروکساید به عنوان آغازگر واکنش استفاده شد و دما در 702 C تثبیت شد. واکنش در داخل حلال دی اکسان تحت جریان گاز نیتروژن انجام گردید. ساختمان هیدروژل سنتز شده با روش های مادون قرمز انتقال فوریر (FT-IR) و رزونانس مغناطیس هسته ای هیدروژن (1H-NMR) بررسی شد. هیدروژل سنتز شده با انسولین regular با روش املسیون دوگانه بارگزاری شد. آزاد سازی دارو در محیط in-vitro در دو pH متفاوت (2 و 7.4) و در دمای 37C یررسی شد. برای هر آزمایش 15 میلی لیتر از هیدروژل بارگزاری شده با انسولین در داخل غشای دیالیز استات سلولزی قرار داده شده و سپس غشای مورد نظر در داخل بشر حاوی 15 میلی لیتر از بافر مورد نظر قرار داده شد. بشر در داخل انکوباتور با دمای ثابت 37C قرار داده شد. فاز متحرک با نسبت های 60/40 از بافر فسفات با pH 3 و استونیتریل برای بررسی نحوه ی آزادسازی دارو از پلیمر انتخاب شد. مقدار داروی آزادشده از هیدروژل و منحنی آزادسازی آن با استفاده از نرم افزار Excelض‍ انجام گرفت.

نتیجه و بحث ساختار پلیمر نشان داد که بازدهی سنتز 86% با LCST (lower critical solution temperature) C30 می باشد. بررسی های in-vitro یک رفتار کنترل شده با تغییرات pH را نشان داد که انسولین آزاد شده در pH 2, 7.4 به ترتیب 80 و 20 % بودند.