بررسی نقش تورین به عنوان بیومارکر در سرطان ریه
Abstract
تورین ((taurine) یکی از فراوانترین اسیدهای امینه بدن می باشد که درساختمان پروتئین وارد نشده ولی بصورت آزاد یا داخل پپتیدهای ساده وجود دارد. مطالعات قبلی در رابطه با مطالعه تورین بعنوان بیومارکر غیر اختصاصی برخی از بیماریها نظیر نکروز کبدی ناشی از پاراستامول و تتراکلرید کربن، نکروز ماهیچه ای، آنفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و غیره و افزایش ترشح تورین از سلولهای سرطانی اپیتلیال ریه درمحیط هیپواسمولار باعث تقویت این فرضیه شد که احتمالا" سطح پلاسمایی تورین می تواند بعنوان یک بیومارکر غیر اختصاصی در سرطان ریه مطرح شود.
روشهای اصلی انجام کار تعداد سی نفر بیمار مبتلا به سرطان ریه مراجعه کننده به بیمارستان شهید قاضی طباطبائی تبریز پس از دادن اطلاعات کافی به بیمار و اخذ رضایت آگاهانه وکتبی بیمارانتخاب و درهربارمراجعه به کلینیک 5ml خون وریدی تا زمان تکمیل درمان گرفته شد(جمعا" سه نمونه). بعد از اتمام نمونه گیری ازبیماران از 30 نفر داوطلب سالم (گروه کنترل) 5ml نمونه خون وریدی اخذ شد. اندازه گیری سطح تورین توسط دستگاه HPLC با دتکتور فلورسانت وبا روش قبلا" بهینه شده در آزمایشگاه صورت گرفت. مقایسه میانگین سطح سرمی تورین در بیماران مبتلا به سرطان ریه و افراد سالم توسط تست آماریt-test وتغییرات سطح سرمی تورین در طی روند بیماری با استفاده از تست one-way ANOVA با یکدیگر مقایسه گردید.
یافتههای اصلی این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری بین سطح پلاسمایی تورین در یماران و افراد کنترل سالم وجود ندارد(P>0.05) همچنین علیرغم افزایش سطح پلاسمایی تورین از 40.6mg/L به 6.10.8mg/L در طی روند بیماری، این تغییرات معنی دار نمی باشد (P>0.05).
جمعبندی و نتیجهگیری کلی با توجه به نتایج فوق، برخلاف مطالعات قبلی که سطح پلاسمایی تورین در بیماران دچار نکروز کبدی و نیز بیماران مبتلا به سکته مغزی افزایش قابل توجهی می یابد و مطالعه ای که افزایش ترشح تورین را از سلولهای سرطانی ریوی نشان داده است، نمی تواند بعنوان بیومارکر در سرطان ریه مطرح شود. علت عدم افزایش تورین در این