اثر آماده سازی سطح با سه روش مکانیکی (ایرابرژن، فرز الماسی، لیزر Er,Cr,YSGG) بر استحکام برشی تعمیر ( Repair) کامپوزیت های با بیس سایلوران

Abstract

repair موفقیت آمیز کامپوزیت رزین مستلزم برقراری باند اینترفاسیال مناسب بین کامپوزیت قدیمی و جدید می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر آماده سازی سطح با سه روش مکانیکی ,Er, Cr: YSGG) فرز الماسی،ایرابرژن) بر استحکام برشی تعمیر(repair) کامپوزیت های با بیس سایلوران بود. مواد و روش ها: 68 عدد نمونه استوانه ای از کامپوزیت بابیس سایلوران (Filtek Silorane) تهیه و بر اساس روش آماده سازی سطح به طور تصادفی به4 گروه به شرح زیر تقسیم شدند: گروه1 بدون آماده سازی سطح و گروه های2 و3 و4 آماده سازی سطح به ترتیب توسط ایرابرژن، لیزر Er, Cr: YSGG و فرز الماسی. اثرات توپو گرافیک هر یک از روش های آماده سازی سطح توسط میکروسکوپ الکترونی مورد ارزیابی قرار گرفت .جهت اندازه گیری استحکام کوهسیو ماده گروه کنترل مثبت (گروه5) در نظر گرفته شد. در گروه های مطالعه قبل از اضافه کردن کامپوزیت (Filtek Silorane) سطح نمونه ها توسط یک لایه عامل Silorane Bonding پوشانده شد، بعد از اندازه گیری استحکام شکست برشی نمونه ها، داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی Tukey در سطح معنی داری a=0/05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج حاصله بیشترین استحکام شکست در گروه 5 بود که مربوط به استحکام کوهسیو کامپوزیت می باشد (6/1519/15) . در بین گروه های آماده شده قبل از repair بیشترین استحکام شکست در گروه آماده شده با لیزر Er,Cr:YSGG بدست آمد (2/414/23) و کمترین استحکام شکست در گروه ایرابرژن حاصل شد (2/8610/55). مقایسه میانگین استحکام شکست در گروه های مطالعه با استفاده از آزمون ANOVA نشان داد که بین گروه های مطالعه تفاوت معنی دار وجود دارد 0/001 > P و 47/02=(70و4)F)مقایسه دو به دو گروه های مطالعه با استفاده از تست تعقیبی Tukey نشان داد که بین استحکام کوهسیو ماده و بقیه گروه ها تفاوت معنی دار می باشد 0/001 > P . تفاوت بین گروه های کنترل و ایرابرژن(P=0.98 ( و گروه های فرز الماسی و لیزر Er,Cr:YSGG(P=0.97) از نظر آماری معنی دار نمی باشد. نتیجه گیری : آماده سازی سطح با لیزر Er,Cr:YSGG و فرز الماسی در افزایش استحکام باند repair کامپوزیت با بیس سایلوران موثر است.